Before and after the restoration.
Codes: 0083A, 0083B
2021.
Welcome!! - Καλως ορίσατε!! © All the images are copyrighted and All Rights Reserved. They may not be used or reproduced in any way without my explicit written permission.
Egg tempera and gold leaf 23k on background.
2021.
Ἀπολυτίκιον
Ήχος α΄.
Νικηφόρου Ὁσίου, τοῦ λεπροῦ τὰ παλαίσματα, καὶ τὴν ἐν ἀσκήσει ἀνδρείαν, κατεπλάγησαν Ἄγγελοι ὡς ἄλλος γὰρ Ἰὼβ τὰ ἀλγεινά, ὑπέμεινε δοξάζων τὸν Θεόν, νῦν δὲ δόξῃ ἐστεφάνωται παρ᾽ Αὐτοῦ, θαυμάτων διακρίσεσιν. Χαίροις τῶν Μοναστῶν χειραγωγέ, χαίροις φωτὸς ὁ πρόβολος· χαίροις ὁ εὐωδίας χαρμονήν, προχέων ἐκ λειψάνων σου.
A unique characteristic of this icon is what appears to be a scar on the Virgin Mary's right cheek or her chin. A number of different traditions exist to explain this, but the one most commonly held by Orthodox Christians is that the icon was stabbed by a soldier in Nicaea during the period of Byzantine iconoclasm under the Emperor Theophilus (829–842). According to tradition, when the icon was stabbed, blood miraculously flowed out of the wound.
19th century
Unknown Iconographer
Egg tempera and covered gold leaf 22k on halos.
Silver cases 925.
Restoration 2021.
Codes: 6353/6451
History
The Vatopedi monastery acquired its name in the following manner. Near the monastery, the son of Emperor Theodosius the Great fell off a ship and into the sea. By miraculous intercession of the Theotokos and Virgin Mary, he was carried safely to shore unharmed and found sleeping in a bush, not far from the monastery. Thus the monastery is called Vatopedi (Vato + paidi, derived from "Batos paidion", the bush of the child).
The tradition tells us that on the icon, the original expression on the faces of the figures and the position of the bodies of Christ and the Blessed Virgin changed when the following strange miracle occurred, January 21
This last arrangement of the figures has remained permanently on the icon and has, thus, and has also earned it the rare iconographer's title of "Achaeropito". The monks, miraculously saved from the pirates, gave thanks to the Theotokos and named the icon "Paramythia", which means "calming down" or "restrain," words which equally convey the content of the miracle.
The icon is a wall-painting and is on the right choir of the chapel named after it. In memory of this miraculous event a perpetual lamp burns in front of the wonderworking icon. Every day a Canon of Supplication is chanted in honour of the icon and on Fridays the Divine Liturgy is celebrated.
Egg tempera
2021.
As well as “the Baptist”, John is also known as “glorious prophet and forerunner of Christ”. Therefore, the presence of the wings is to symbolize John’s status as a divine messenger (in Greek “Evangelos”, from where the word “Angel” is derived). It’s worth noting that the wings of the archangels (Gabriel, Michael etc.) in icons are largely symbolic too, as they are not specifically described as having wings in the Scriptures.
But if that were all, then why aren’t the prophets of the Old Testament, or the Apostles, shown with the angelic wings of divine messenger? The answer, in the words of Jesus Christ Himself, is because “among those born of women there is no one greater than John;” moreover, he is “the culmination and the crown of the prophets”, as the hymn from the feast of John’s nativity proclaims. Therefore, St John is an especial example among the Saints of an earthly “angel” and a heavenly man. As such, he is also described as the “Angel of the Desert” in the inscriptions of icons.
The life John led in the desert was angelic for two reasons. On the one hand he proclaimed the coming of the Messiah, Jesus Christ, becoming a herald of God like the angels. On the other, he lived a life of chastity, abstinence, and prayer, not being mindful of material needs, but with his attention fixed firmly to heaven. This is the life of the angels, and why the monastic way of life is sometimes called “angelic”, as well as why St John is the patron of monastics, hermits, and ascetics. For both reasons, it is appropriate to show St John with the spiritual wings of a dove.
She that once was barren now brings forth Christ’s Forerunner, John, the culmination and the crown of all the Prophets. For when he, in River Jordan, laid his hand on Him Whom the Prophets preached aforetime, he was revealed as God the Word’s fore-chosen Prophet, His mighty preacher, and His Forerunner in grace.
(Kontakion from the Feast of the Nativity of John the Baptist)
Egg tempera
2021.
+ Η Αγία Δάφνη ή Ντύμφνα γεννήθηκε τον 7ο αιώνα όταν η Ιρλανδία ήταν κυρίως Ορθόδοξη. Παραδόξως ο πατέρας της και βασιλέας του Όριελ ήταν ακόμη παγανιστής. Αντίθετα η μητέρα της η οποία καταγόταν από μία αριστοκρατική οικογένεια ήταν αφοσιωμένη Χριστιανή και ήταν επίσης ιδιαίτερα όμορφη. Η Δάφνη ήταν σαν την μητέρα της, χαριτωμένη και όμορφη. Αφέθηκε στην φροντίδα μίας Χριστιανής γυναίκας η οποία την φρόντισε για την βάπτιση της που πραγματοποιήθηκε από τον άγιο Πατέρα Γκέρεμπραν. Ο άγιος πατέρας έγινε οικογενειακός φίλος και δίδαξε στη Δάφνη τη γραφή καθώς και τις αλήθειες της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης. Ήταν εξαιρετική μαθήτρια και γρήγορα αναπτύχθηκαν τα πνευματικά της χαρίσματα. Όπως και άλλες Ιρλανδές συνομήλικες κοπέλες της εποχής της και πριν από αυτήν, έχοντας την καρδιά της γεμάτη από αγάπη για τον Ιησού Χριστό, επέλεξε να αφιερωθεί σε Εκείνον, και να αφιερώσει μία παρθενική ζωή στον Κύριο και στην Υπεραγία Θεοτόκο. Σύντομα η ευτυχισμένη ζωή της πήρε άσχημη τροπή με τον ξαφνικό θάνατο της μητέρας της. Πολλά ήταν τα δάκρυα που έχυσε η νεαρή κοπέλα αλλά βρήκε στήριγμα στην πίστη της η οποία ήταν πολλή ζωντανή και δυνατή. Ο πατέρας της είχε κυριευθεί για καιρό από τη θλίψη του και ταξίδεψε προκειμένου να αναζητήσει μια γυναίκα που θα αντικαθιστούσε τη νεκρή του γυναίκα. Δεν βρήκε καμία και όταν επέστρεψε άκουσε τους αυλικούς να λένε πως η κόρη του είχε γίνει το ίδιο όμορφη με τη μητέρα της. Τότε ένας δαιμονισμένος πόθος τον κατέλαβε και ζήτησε από τη κόρη του να τον παντρευτεί. Τρομοκρατημένη η κοπέλα ζήτησε από τον πατέρα της 40 μέρες για να σκεφτεί την πρόταση του. Απευθύνθηκε αμέσως στον πατέρα Γκέρεμπραν ο οποίος την παρότρυνε να φύγουν αμέσως χωρίς καθυστερήσεις από την χώρα για να σωθεί. Εγκατέλειψαν τελικά τη βασιλική αυλή μαζί με τον γελωτοποιό και τη γυναίκα του. Τελικά κατέληξαν στο χωριό με την ονομασία Gheel στο Βέλγιο και εκεί ξεκίνησαν σχέδια για να αρχίσουν και πάλι τη ζωή τους. Ο πατέρας της σύντομα πληροφορήθηκε τη φυγή της και εξοργισμένος άρχισε να την αναζητά. Τελικά ανακάλυψε τα ίχνη τους και πήγε να τους βρει με μερικούς ακόλουθους του. Μόλις τους ανακάλυψε, ο πατέρας Γκέρεμπραν υπερασπίστηκε την Δάφνη και ζήτησε από τον πατέρα της να αφήσει κατά μέρους τις αρρωστημένες διαθέσεις του. Τότε ο βασιλιάς χωρίς δισταγμό τράβηξε το σπαθί του και έκοψε το κεφάλι του αγίου πατέρα και έτσι προστέθηκε ένας ακόμη άγιος μάρτυρας στον κατάλογο των μαρτύρων του Χριστού. Οι παρακλήσεις του πατέρα της να τον παντρευτεί ήταν άκαρπες. Τότε εξοργισμένος με την κόρη του τράβηξε ένα μαχαίρι από την ζώνη του και έκοψε το κεφάλι του παιδιού του. Η Αγία Δάφνη μαρτύρησε στα 15 της χρόνια στις 15 του Μαΐου κατά το 620 με 640. Τότε εορτάζεται και η μνήμη της.
22x30 cm - 8.6 x 11.8 inch.
---------------------------------------------
+ Ὁ Παυσικάκου προστρέχων τῷ λειψάνῳ,
Παθῶν κακούντων παῦσιν εὑρίσκει ξένην.
Ο Όσιος Παυσίκακος καταγόταν από την Απάμεια της Βιθυνίας και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Μαυρικίου (582 - 602 μ.Χ.). Είχε γονείς ευσεβείς και επίσημους στο γένος. Από μικρός στο δρόμο του Θεού με την ειλικρινή πίστη του και την άμεμπτη ζωή του, σπούδασε όχι μόνο Θεολογία, αλλά και ιατρική για να την εξασκήσει δωρεάν υπέρ των φτωχών.
Όταν Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης ήταν ο Κυριάκος (595 - 606 μ.Χ.), εκτιμώντας τις μεγάλες αρετές του Παυσίκακου, τον έπεισε να καταταχθεί στον Ιερό κλήρο και έπειτα τον ανέδειξε επίσκοπο Συνάδων. Από τη νέα του θέση ο Παυσίκακος εργάστηκε για την καλύτερη στερέωση των πιστών και την εξαφάνιση των αιρέσεων από την επαρχία του, χρησιμοποιώντας την ευεργετική και θαυμάσια μάχαιρα της διδασκαλίας του θείου λόγου. Ο βασιλιάς Μαυρίκιος τον είχε περί πολλού, επειδή τον θεράπευσε από σοβαρότατη ασθένεια, και από ευγνωμοσύνη καθιέρωσε για την επισκοπή του ετήσιο χρηματικό βοήθημα.
Απεβίωσε ειρηνικά, μοχθώντας για την επισκοπή του μέχρι τελευταίας του πνοής.
saint.gr
45x60cm - 23,6 x 17,7inch.
Egg tempera
2021.
Ο Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας και η εθνικότητα του ήταν Ελληνική. Ήταν γιατρός στο επάγγελμα, όμως γνώριζε πολύ καλά τη ζωγραφική τέχνη. Μάλιστα σε αυτόν αποδίδονται οι πρώτες εικόνες της Θεοτόκου με τον Ιησού Χριστό βρέφος στην αγκαλιά της (μία υπάρχει μέχρι σήμερα στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου), καθώς και αυτές των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
Στη χριστιανική πίστη κατηχήθηκε από τον Απόστολο Παύλο, τον οποίο συνάντησε στη Θήβα και έκτοτε αφοσιώθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. Περιόδευσε στη Δαλματία, Ιταλία, Γαλλία, Αχαΐα, Βοιωτία κ.α. Συνέγραψε το τρίτο κατά σειρά Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης, καθώς και τις πράξεις των Αποστόλων.
Λέγεται ότι πέθανε με μαρτυρικό θάνατο (κατ' άλλους ειρηνικά σε ηλικία 80 ετών), και το 357 μ.Χ., το λείψανο του μετακομίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο ναό των Αγίων Αποστόλων.
Ημέρα εορτής: 18 Οκτωβρίου
Σημείωση: Όπως ιστορεί ο Nικόλαος Mαλαξός, σύμφωνα με ένα βασιλικό χρυσόβουλλο της Mονής του Mεγάλου Σπηλαίου, ο Ευαγγελιστής Λουκάς έγραψε το Ευαγγέλιο του δεκαπέντε χρόνια μετά την Aνάληψη του Κυρίου. Ο Ιππόλυτος ο Θηβαίος όμως τοποθετεί την συγγραφή του Ευαγγελίου στην Aλεξάνδρεια.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος γ’.
Ἀπόστολε Ἅγιε, καὶ Εὐαγγελιστὰ Λουκᾶ, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
+ This Apostle was a physician by trade, and a disciple and companion of Paul. He wrote his Gospel in Greek after Matthew and Mark, after which he wrote the Acts of the Apostles, and dedicated both works to Theophilus, who, according to some, was Governor of Achaia. He lived some eighty-six years and died in Achaia, perhaps in Patras, the capital of this district. His emblem is the calf, the third symbolical beast mentioned by Ezekiel (1:10), which is a symbol of Christ's sacrificial and priestly office, as Saint Irenaeus says.
O Holy Apostle and Evangelist Luke, intercede to our merciful God, that He may grant our souls forgiveness of sins.
As a disciple of the Word of God, with Paul you illuminated all the earth and dispelled the gloom in writing Christ's divine Gospel.
Unknown iconographer
~ 1870-1930
Codes : 0081A, 0081B
Egg tempera and silver covers
-------------------------------------------------
+ Η Αγία Σοφία της Κλεισούρας (1883-1974) κατά κόσμον Σοφία Χοτοκουρίδου γνωστή και με το προσωνύμιο "Ασκήτισσα της Παναγίας" ήταν μοναχή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία την ενέταξε το 2011 στις αγιολογικές δέλτους της και την 1η Ιουλίου 2012, έγινε η επίσημη ανακήρυξη της από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στην Καστοριά. Η μνήμη της εορτάζεται στις 6 Μαϊου εκάστου έτους.
Παρακλητικός Κανόνας αγίας Σοφίας : https://www.youtube.com/watch?v=kGw_vT7AxL4
-------------------------------------------
+ “Saint Sophia of Klisoura taught us patience, while patience and humiliation is the key that opens the floodgates of divine grace that will lead to cleansing from the sinful passions.”
Metropolitan Pavlos of Drama
Egg tempera and gold leaf 23k.
2021.
O faithful, let us honor Nectarius the divine servant of Christ, / offspring of Silyvria and guardian of Aegina, / who appeared in these last times as a true friend of virtue, / pouring forth all manner of healing upon those who reverently cry: / Glory to Him who gave you strength! / Glory to Him who granted you a crown! / Glory to Him who through you grants healing to all!
33x25cm - 12.9x9.8 Egg tempera/ gold leaf |
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Στρατείαν κατέλιπες τὴν κοσμικήν, ἀθλητά, οὐράνιον εἴληφας τὴν κληρουχίαν, σοφέ, καὶ στέφος ἀμάραντον, δόξαν ἀποδιώξας βασιλέως γηϊνου, ἄθλους δὲ διανύσας μαρτυρίου γενναίου. Διό, μεγαλομάρτυς Μηνᾷ, πρέσβευε σωθήναι ἠμᾶς.
-------------
Your holy martyrs, O Lord, / through their sufferings have received incorruptible crowns from You, our God. / For having Your strength, they laid low their adversaries, / and shattered the powerless boldness of demons. / Through their intercessions, save our souls!
Egg tempera and gold leaf
Dated: ^1930AD
Unknown iconographer
Codes: 080a, 080b, 080c
2021.
- Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.Fr. Iakovos Tsalikis was born in Livisi, Asia Minor on November 5, 1920. He was one of nine children that his mother Theodora gave birth to. His father Stavros was taken captive by the Turks in the catastrophe of Asia Minor, when the Greeks lost the war. The father was later released and joined his family in Greece. Because of the difficult times in which the Elder’s family lived only three of the nine children lived beyond infancy.
Young Iakovos lived through the upheaval of the Orthodox Christian population of Asia Minor in 1922. Initially the family settled in the village of Saint George in Amfissa, where the living conditions were appalling. In fact, the conditions there were close to starvation. In 1925, the family moved to Farakla in Northern Evia, Greece. The Elder Iakovos was educated in the village Church School of Saint Paraskevi. Young Iakovos expressed from a young age an inclination for monastic life. He was known as the monk in the village because of his monastic practices of fasting and prayer. While still a young boy he had a visitation from Saint Paraskevi, who revealed to him in detail the religious life that he would follow in his life.
His fervor for the Church from a young boy was so profound that he learned by heart the whole text of the Divine Liturgy at age seven. He became seriously ill at the age of fifteen but survived. The Second World War broke out five years later. His health was impaired again during the war and he lost his mother in 1942. During the German occupation of Greece, he and many of his fellow villagers were taken prisoners by the Germans. They were taken to the village Strofilia. He and his fellow Greeks suffered terribly during the German occupation of Greece and later with the civil war that broke out with the communists. He was drafted into the Greek army in 1947 and was discharged in 1949. In 1949 his father passed on to eternal life.
The Elder’s sister got married in 1951. The same year elder Iakovos decided to enter the monastic life. He chose to enter the Monastery of Saint David in Evia, which at that time had only three monks. The conditions at the Monastery were very difficult at the beginning. The Monastery had been almost abandoned and the monks that lived there did not do anything to improve the facilities. Because of these difficulties that he encountered the Elder returned to Farakla for a while. He returned to the Monastery again and was tonsured a monk on November 31, 1952. The following month, he was ordained a deacon on the 17th of December in Halkida and two days later he was ordained a priest. He was chosen to be the Abbot of the Monastery of Saint David in 1975. But prior to this the Elder had become well known and beloved by the faithful in that part of Evia. The faithful would visit the Monastery for the sacrament of confession and for pastoral counseling. The number of faithful Christians visiting the Monastery increased drastically and the income of the community was increased dramatically to the point where many improvements were made to the Monastery.
The Elder Iakovos Tsalikis is a contemporary of the Elder Porphyrios. Both men were miracle-workers. Elder Tsalikis died November 21, 1991 and the Elder Porphyrios died December 2, 1991. They have had a great spiritual impact upon the contemporary Orthodox Church. This impact has continued even more profoundly after their departure for eternity.
What is unusual in the life of Elder Tsalikis is his visible battles with demons that assailed him and how he was able to subdue them. Following his experience with these spirits of darkness, he then was given the grace to become a very effective exorcist. He was able with the sanctified skull of St. David, the founder of his Monastery, to banish many demons from faithful people of the Church, who were possessed. It was early on in his monastic life that the demons would attack Fr. Iakovos physically to the point of knocking him out cold. On the heels of these merciless attacks by the demons Fr. Iakovos was given the grace to banish demons from people. The demonic method of attacking people is well known from Holy Scripture and in the history of the Church. They are able to inflict such demonic influence on human beings that they become blind followers of Satan. It was especially during the 1980’s that possessed people were brought frequently to the Monastery for the prayers of exorcism. Father Iakovos would read the prayers of exorcism over them and then bless them with the blessed skull of Saint David. The Monastery was established by Saint David in 1550. The relics of Saint David are very fragrant to this very day.
Translated from the Greek by:
+Fr. Constantine (Charles) J. Simones, Waterford, CT, USA