Άγιος Βασίλειος ο Μέγας - Saint Basil the Great

                   15x20cm - 5,9x7,8inch. Egg tempera and gold leaf 22k

+ Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε το 329 μ.Χ., κατ' άλλους το 330 μ.Χ., στη Νεοκαισάρεια του Πόντου στο χωριό Άννησα και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Τα δε εγκυκλοπαιδικά λεξικά αναφέρουν σαν πατρίδα του Μ. Βασιλείου την Καισαρεία της Καππαδοκίας. Είχε 8 αδέρφια, 3 αγόρια και πέντε κορίτσια. Από τα 4 αγόρια τα 3 αγόρια έγιναν επίσκοποι (ο Βασίλειος Καισαρείας, ο Γρηγόριος Νύσσης και ο Πέτρος Σεβάστειας) και το ένα μοναχός (ο Ναυκράτιος). Από τις 5 αδερφές του η πρώτη, και συγχρόνως το πιο μεγάλο παιδί της οικογένειας, η Μακρίνα, έγινε μοναχή. Οι γονείς του Βασίλειος (και αυτός), που καταγόταν από την Νεοκαισάρεια του Πόντου και Εμμέλεια, που καταγόταν από την Καππαδοκία, αν και κατά κόσμον ευγενείς και πλούσιοι, είχαν συγχρόνως και ακμαιότατο χριστιανικό φρόνημα. Αυτοί μάλιστα έθεσαν και τις πρώτες -καθοριστικής σημασίας- πνευματικές βάσεις του Αγίου.

Με εφόδιο αυτή τη χριστιανική ανατροφή, ο Βασίλειος αρχίζει μια καταπληκτική ανοδική πνευματική πορεία. Έχοντας τα χαρίσματα της ευστροφίας και της μνήμης, κατακτά σχεδόν όλες τις επιστήμες της εποχής του. Και το σπουδαιότερο, κατακτά τη θεία θεωρία του Ευαγγελίου, που την κάνει αμέσως πράξη με την αυστηρή ασκητική ζωή του.

Ας αναφέρουμε όμως, περιληπτικά, την πορεία των δραστηριοτήτων του. Μετά τις πρώτες του σπουδές στην Καισαρεία και κατόπιν στο Βυζάντιο, επισκέφθηκε, νεαρός ακόμα, την Αθήνα, όπου επί τέσσερα χρόνια συμπλήρωσε τις σπουδές του, σπουδάζοντας φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, αστρονομία και ιατρική, έχοντας συμφοιτητές του τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό (τον θεολόγο) και τον Ιουλιανό τον Παραβάτη.

Από την Αθήνα επέστρεψε στην Καισαρεία και δίδασκε την ρητορική τέχνη. Αποφάσισε όμως, να ακολουθήσει τη μοναχική ζωή και γι' αυτό πήγε στα κέντρα του ασκητισμού, για να διδαχθεί τα της μοναχικής πολιτείας στην Αίγυπτο, Παλαιστίνη, Συρία και Μεσοποταμία. Όταν επέστρεψε, αποσύρθηκε σε μια Μονή του Πόντου, αφού έγινε μοναχός, και ασκήθηκε εκεί με κάθε αυστηρότητα για πέντε χρόνια (357 - 362 μ.Χ.). Ήδη τέλεια καταρτισμένος στην Ορθόδοξη Πίστη, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον επίσκοπο Καισαρείας Ευσέβιο. Ο υποδειγματικός τρόπος της πνευματικής εργασίας του δεν αργεί να τον ανεβάσει στο θρόνο της αρχιεροσύνης, διαδεχόμενος τον Ευσέβιο στην επισκοπή της Καισαρείας (370 μ.Χ.). Με σταθερότητα και γενναίο φρόνημα, ως αρχιερέας έκανε πολλούς αγώνες για την Ορθόδοξη Πίστη. Με τους ορθόδοξους λόγους που συνέγραψε, κατακεραύνωσε τα φρονήματα των κακοδόξων.

Στους αγώνες του κατά του Αρειανισμού αναδείχτηκε αδαμάντινος, ούτε κολακείες βασιλικές του Ουάλεντα (364 - 378 μ.Χ.), που πήγε αυτοπροσώπως στην Καισαρεία για να τον μετατρέψει στον Αρειανισμό, ούτε οι απειλές του Μόδεστου μπόρεσαν να κάμψουν το ορθόδοξο φρόνημα του Αγίου. Υπεράσπισε με θάρρος την Ορθοδοξία, καταπλήσσοντας τον βασιλιά και τους Αρειανούς. Ακόμα, αγωνίστηκε κατά της ηθικής σήψεως και επέφερε σοφές μεταρρυθμίσεις στο μοναχισμό.

Η δε υπόλοιπη ποιμαντορική δράση του, υπήρξε απαράμιλλη, κτίζοντας την περίφημη «Βασιλειάδα», συγκρότημα με ευαγή Ιδρύματα, όπως φτωχοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο, ξενοδοχείο και νοσοκομείο κ.ά., όπου βρήκαν τροφή και περίθαλψη χιλιάδες πάσχοντες κάθε ηλικίας, γένους και φυλής.

Ο Μέγας Βασίλειος έχει πλούσιο και σημαντικό συγγραφικό έργο. Τα κυριότερα έργα του είναι οι 9 ομιλίες στην Εξαήμερο, ομιλίες στους Ψαλμούς, πολλές και διάφορες άλλες ομιλίες, ασκητικά έργα και επιστολές. Εκτός των άλλων έργων του, έγραψε και Θεία Λειτουργία, που, μετά την επικράτηση αυτής της συντομότερης του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, τελείται 10 φορές το χρόνο: την 1η Ιανουαρίου (όπου γιορτάζεται και η μνήμη του), τις πρώτες πέντε Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής, τις παραμονές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων, την Μ. Πέμπτη και το Μ. Σάββατο.

Στα πενήντα του χρόνια ο Μέγας Βασίλειος, εξαιτίας της ασθενικής κράσεώς του και της αυστηρής ασκητικής ζωής του (ορισμένες πηγές λένε από βαριά αρρώστια του ήπατος ή των νεφρών), την 1η Ιανουαρίου του 378 μ.Χ. ή κατ' άλλους το 379 με 380 μ.Χ., εγκαταλείπει το φθαρτό και μάταιο αυτό κόσμο, αφήνοντας παρακαταθήκη και Ιερή κληρονομιά στην ανθρωπότητα ένα τεράστιο πνευματικό έργο.

Το συγγραφικό έργο του
Τα έργα του κατατάσσονται σε τέσσερεις κατηγορίες:

Δογματικά συγγράμματα.
α) «Ανατρεπτικός του Απολογητικού του δυσσεβούς Ευνομίου». Αποτελείται από τρία βιβλία και καταφέρεται ενάντια του αρχηγού των Ανομοίων Ευνομίου.
β) «Προς Αμφιλόχιον, περί του Αγίου Πνεύματος». Επιστολική πραγματεία προς τον επίσκοπο Ικονίου Αμφιλόχιο σχετικά με το Άγιο Πνεύμα.

Ασκητικά συγγράμματα.
α) «Τα Ηθικά». Συλλογή 80 ηθικών κανόνων.
β) «Όροι κατά πλάτος». Περιέχει 55 κεφάλαια με θέμα γενικές αρχές του μοναχισμού.
γ) «Όροι κατ’ επιτομήν». Περιέχει 313 κεφάλαια που αναφέρονται στην καθημερινή ζωή των μοναχών.
δ) «Περί πίστεως».
ε) «Περί κρίματος».
στ) «Περί της εν παρθενία αληθούς αφθορίας». Έργο σχετικό με την παρθενική ζωή.


Επιστολές.
Σώζονται 365 επιστολές με το όνομα του Μεγάλου Βασιλείου, που καλύπτουν την εικοσαετία από την επιστροφή του στην Καισάρεια από την Αθήνα έως και το θάνατό του.




Ἀπολυτίκιον 
Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου, ὡς δεξαμένην τὸν λόγον σου· δι' οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τὴν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας, τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας. Βασίλειον ἱεράτευμα, Πάτερ Ὅσιε· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
--------------------------------------------------------------

+ Saint Basil was born about 330 at Caesarea in Cappadocia. He came from a wealthy and pious family which gave a number of saints, including his mother Saint Emily (also styled Emilia or Emmelia), grandmother Saint Macrina the Elder, sister Saint Macrina the Younger and brothers Saints Gregory of Nyssa and Peter of Sevaste. It is also a widely held tradition that Saint Theosebia was his youngest sister, who is also a saint in the Church.
While still a child, the family moved to Pontus; but he soon returned to Cappadocia to live with his mother's relations, and seems to have been brought up by his grandmother Macrina. Eager to learn, he went to Constantinople and spent four or five years there and at Athens, where he had the future emperor Julian for a fellow student and became friends with Gregory the Theologian. Both Basil and Gregory were deeply influenced by Origen and compiled an anthology of uncondemned writings of Origen known as the Philokalia (not to be confused with the later compilation of the same name).
It was at Athens that he seriously began to think of religion, and resolved to seek out the most famous hermit saints in Syria and Arabia, in order to learn from them how to attain enthusiastic piety and how to keep his body under submission by asceticism.
After this we find him at the head of a convent near Arnesi in Pontus, in which his mother Emily, now a widow, his sister Macrina and several other ladies, gave themselves to a pious life of prayer and charitable works. Basil sided with those who overcame the aversion to the homoousios in common opposition to Arianism, thus drawing nearer to Saint Athanasius the Great.
He was ordained presbyter of the Church at Caesarea in 365, and his ordination was probably the result of the entreaties of his ecclesiastical superiors, who wished to use his talents against the Arians, who were numerous in that part of the country and were favoured by the Arian emperor, Valens, who then reigned in Constantinople.
In 370 Eusebius, bishop of Caesarea, died, and Basil was chosen to succeed him. It was then that his great powers were called into action. Caesarea was an important diocese, and its bishopwas, ex officio, exarch of the great diocese of Pontus. Hot-blooded and somewhat imperious, Basil was also generous and sympathetic. His zeal for orthodoxy did not blind him to what was good in an opponent; and for the sake of peace and charity he was content to waive the use of orthodox terminology when it could be surrendered without a sacrifice of truth.
With all his might he resisted the emperor Valens, who strove to introduce Arianism into his diocese, and impressed the emperor so strongly that, although inclined to banish the intractable bishop, he left him unmolested. To an imperial prefect, astonished at Saint Basil's temerity, he said, "Perhaps you have never before dealt with a proper bishop."
To save the Church from Arianism, Basil entered into connections with the West, and with the help of Athanasius, he tried to overcome its distrustful attitude toward the Homoousians. The difficulties had been enhanced by bringing in the question as to the essence of the Holy Spirit. Although Basil advocated objectively the consubstantiality of the Holy Spirit with the Father and the Son, he belonged to those, who, faithful to Eastern tradition, would not allow the predicate homoousios to the former; for this he was reproached as early as 371 by the Orthodox zealots among the monks, and Athanasius defended him.
His relations also with Eustathius were maintained in spite of dogmatic differences and caused suspicion. On the other hand, Basil was grievously offended by the extreme adherents of Homoousianism, who seemed to him to be reviving the Sabellian heresy.
He did not live to see the end of the unhappy factional disturbances and the complete success of his continued exertions in behalf of Rome and the East. He suffered from liver illness and his excessive ascetism seems to have hastened him to an early death. A lasting monument of his episcopal care for the poor was the great institute before the gates of Caesarea, which was used as poorhouse, hospital, and hospice.


Troparion (Tone 1)

Your proclamation has gone out into all the earth

Which was divinely taught by hearing your voice

Expounding the nature of creatures,

Ennobling the manners of men.

O holy father of a royal priesthood,

Entreat Christ God that our souls may be saved.

Σύναξις των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ - Synaxis of the Archangel Michael and Gabriel

 

45x60cm / 17,7x23,6inch (each). Egg tempera

+ Κατά την Άγια Γραφή οι άγγελοι στέλνονται από το Θεό με μορφή ορατή (οι άγγελοι είναι αόρατα αγαθά πνεύματα κοντά στο, Θεό) σε σπουδαίες ιστορικές περιστάσεις, που πρόκειται να εκδηλωθεί ή  να εκτελεσθεί κάποια μεγάλη θεία θέληση.

Τη σχέση, τώρα, που έχουν οι άγγελοι με το Θεό και τους ανθρώπους, καθώς και την αποστολή τους, βλέπουμε επίσης μέσα στην Αγία Γραφή. Και ιδιαίτερα, στους Ψαλμούς 33, στίχ. 8 και 90, στίχ. 10-12, στη δε Καινή Διαθήκη, Ματθ. ιη' στίχ. 10, καθώς επίσης και στην προς Εβραίους επιστολή, κεφ. α' στίχ. 14, όπου ο συγγραφέας αναφωνεί: «οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;». Δηλαδή, δεν είναι όλοι οι άγγελοι πνεύματα υπηρετικά, τα όποια ενεργούν όχι από δική τους πρωτοβουλία, αλλά αποστέλλονται από το Θεό για να υπηρετήσουν εκείνους που μέλλουν να κληρονομήσουν την αιώνια ζωή;

Επικεφαλής των αγγελικών δυνάμεων είναι οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ. Τον Μιχαήλ συναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη. π.χ. όταν ο Αβραάμ μέλλει να θυσιάσει τον Ισαάκ, στον Ιησού του Ναυή, στον Ηλία, στον Λώτ, για να τον σώσει όταν ο Θεός αποφάσισε να καταστρέψει τα Γόμορα, στον Πατριάρχη Ιακώβ, στον μάντη Βαρλαάμ και άλλου. Επίσης ο Μιχαήλ, ήταν αυτός που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο. Τον Γαβριήλ συναντάμε στην Καινή Διαθήκη, όπως στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και άλλου. Στην μνήμη, λοιπόν, των αποστολών και του έργου πού επιτελούν οι άγγελοι, η Εκκλησία μας όρισε τη γιορτή της 8ης Νοεμβρίου.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’.
Τῶν οὐρανίωv στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμεv ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵvα ταῖς ὑμῶv δεήσεσι, τειχίσητε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγωv, τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦvτες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτεvῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων.

----------------------------------------

+ All the Angels, according to the Apostle Paul, are ministering spirits, - sent forth to minister to them who shall be heirs of salvation - (Heb. 1:14). God set them as overseers of every nation and people, and guides to that which is profitable (Deut. 32:8); and while one Angel is appointed to oversee each nation as a whole, one is also appointed to protect each Christian individually. He commands them to guard them that hope on Him, that nothing should harm them, neither should any evil draw nigh to their dwelling (Ps. 90:10-12). In the Heavens they always behold the face of God, sending up to Him the thrice-holy hymn and interceding with Him in our behalf, seeing they rejoice over one sinner that repents (Esaias 6:2-3; Matt. 18:10; Luke 15:7). In a word, they have served God in so many ways for our benefit, that the pages of Holy Scripture are filled with the histories thereof. It is for these reasons that the Orthodox Catholic Church, wisely honouring these divine ministers, our protectors and guardians, celebrates today the present Synaxis that is, our coming together in assembly for their common feast to chant their praises, especially for the Archangels Michael and Gabriel, who are mentioned in the Scriptures by name. The name Michael means "Who is like God?" and Gabriel means "God is mighty." The number of Angels is not defined in the divine Scriptures, where Daniel says that thousands of thousands ministered before Him, and ten thousands of ten thousands attended upon Him -(Dan. 7:10). But all of them are divided into nine orders which are called Thrones, Cherubim, Seraphim, Dominions, Powers, Authorities, Principalities, Archangels, and Angels.

Apolytikion of Synaxis of the Archangels in the Fourth Tone

O Commanders of the Heavenly Host, we the unworthy beseech you, that through your entreaties you will fortify us, guarding us in the shelter of the wings of your ethereal glory, even as we fervently bow before you crying: "Deliver us from all danger, as Commanders of the Powers on high! "

Ιησούς Χριστός Ένθρονος - Jesus Christ Enthroned

Egg tempera, 20x30cm / 8.6x11.8inch

ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΤΗΣ Ζ' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ( ΠΡΟ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΣΠΕΡΑΣ)
Αφράστω τή δόξη σου, όταν έλθης φοβερός, κρίναι τόν κόσμον άπαντα, εν νεφέλαις ευδόκησον λυτρωτά, φαιδρώς υπαντήσαί σοι, ούς εκ γής προσελάβου πιστούς δούλους σου.

detail

Συντήρηση παλιάς ξύλινης κορνίζας / Restoring an old wooden photo frame

                 Wooden frame (resinous wood)
                  Dimensions: 38,5x30cm - 15x11,8inch
                  Date ~ 1945 A.D
                  

Code: 6051

Code: 6055

Code: 6056

Code: 6058

Code:6060

Code: 6063

Αγία Δάφνη - Saint Dymphna (Daphne)

                                       20x15cm - 7,8x5,9inch, Egg tempera

+ Η Αγία Δάφνη ή Ντύμφνα γεννήθηκε τον 7ο αιώνα όταν η Ιρλανδία ήταν κυρίως Ορθόδοξη. Παραδόξως ο πατέρας της και βασιλέας του Όριελ ήταν ακόμη παγανιστής. Αντίθετα η μητέρα της η οποία καταγόταν από μία αριστοκρατική οικογένεια ήταν αφοσιωμένη Χριστιανή και ήταν επίσης ιδιαίτερα όμορφη. Η Δάφνη ήταν σαν την μητέρα της, χαριτωμένη και όμορφη. Αφέθηκε στην φροντίδα μίας Χριστιανής γυναίκας η οποία την φρόντισε για την βάπτιση της που πραγματοποιήθηκε από τον άγιο Πατέρα Γκέρεμπραν. Ο άγιος πατέρας έγινε οικογενειακός φίλος και δίδαξε στη Δάφνη τη γραφή καθώς και τις αλήθειες της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης. Ήταν εξαιρετική μαθήτρια και γρήγορα αναπτύχθηκαν τα πνευματικά της χαρίσματα.  Όπως και άλλες Ιρλανδές συνομήλικες κοπέλες της εποχής της και πριν από αυτήν, έχοντας την καρδιά της γεμάτη από αγάπη για τον Ιησού Χριστό, επέλεξε να αφιερωθεί σε Εκείνον, και να αφιερώσει μία παρθενική ζωή στον Κύριο και στην Υπεραγία Θεοτόκο. Σύντομα η ευτυχισμένη ζωή της πήρε άσχημη τροπή με τον ξαφνικό θάνατο της μητέρας της. Πολλά ήταν τα δάκρυα που έχυσε η νεαρή κοπέλα αλλά βρήκε στήριγμα στην πίστη της η οποία ήταν πολλή ζωντανή και δυνατή. Ο πατέρας της είχε κυριευθεί για καιρό από τη θλίψη του και ταξίδεψε προκειμένου να αναζητήσει μια γυναίκα που θα αντικαθιστούσε τη νεκρή του γυναίκα. Δεν βρήκε καμία και όταν επέστρεψε άκουσε τους αυλικούς να λένε πως η κόρη του είχε γίνει το ίδιο όμορφη με τη μητέρα της. Τότε ένας δαιμονισμένος πόθος τον κατέλαβε και ζήτησε από τη κόρη του να τον παντρευτεί. Τρομοκρατημένη η κοπέλα ζήτησε από τον πατέρα της 40 μέρες για να σκεφτεί την πρόταση του. Απευθύνθηκε αμέσως στον πατέρα Γκέρεμπραν ο οποίος την παρότρυνε να φύγουν αμέσως χωρίς καθυστερήσεις από την χώρα για να σωθεί. Εγκατέλειψαν τελικά τη βασιλική αυλή μαζί με τον γελωτοποιό και τη γυναίκα του. Τελικά κατέληξαν στο χωριό με την ονομασία Gheel στο Βέλγιο και εκεί ξεκίνησαν σχέδια για να αρχίσουν και πάλι τη ζωή τους. Ο πατέρας της σύντομα πληροφορήθηκε τη φυγή της και εξοργισμένος άρχισε να την αναζητά. Τελικά ανακάλυψε τα ίχνη τους και πήγε να τους βρει με μερικούς ακόλουθους του. Μόλις τους ανακάλυψε, ο πατέρας Γκέρεμπραν υπερασπίστηκε την Δάφνη και ζήτησε από τον πατέρα της να αφήσει κατά μέρους τις αρρωστημένες διαθέσεις του. Τότε ο βασιλιάς χωρίς δισταγμό τράβηξε το σπαθί του και έκοψε το κεφάλι του αγίου πατέρα και έτσι προστέθηκε ένας ακόμη άγιος μάρτυρας στον κατάλογο των μαρτύρων του Χριστού. Οι παρακλήσεις του πατέρα της να τον παντρευτεί ήταν άκαρπες. Τότε εξοργισμένος με την κόρη του τράβηξε ένα μαχαίρι από την ζώνη του και έκοψε το κεφάλι του παιδιού του. Η Αγία Δάφνη μαρτύρησε στα 15 της χρόνια στις 15 του Μαΐου κατά το 620 με 640. Τότε εορτάζεται και η μνήμη της.
Τα σώματα των μαρτύρων θάφτηκαν έπειτα από λίγο καιρό από τους κατοίκους του Gheel. Έπειτα από λίγο καιρό όμως αποφάσισαν πως άξιζε ένας καλύτερος τρόπος ταφής σε αυτούς του άγιους μάρτυρες και αποφάσισαν να τους ξεθάψουν για να φτιάξουν από την αρχή τους τάφους τους. Τότε έκπληκτοι οι εργάτες που έσκαψαν είδαν πως οι μάρτυρες ήταν τοποθετημένοι μέσα σε δύο εξαίρετους τάφους λαξευμένους τόσο όμορφα με πέτρα που θα έλεγες πως σμιλεύτηκαν από αγγέλους. Όταν άνοιξαν τον τάφο της Αγίας βρήκαν τοποθετημένο το στήθος της ένα κόκκινο τούβλο που έγραφε «Εδώ βρίσκεται η αγία παρθένα και μάρτυρας Ντύμφνα». Μία μεγαλόπρεπη Εκκλησία στήθηκε στο μέρος όπου βρέθηκαν τα οστά και τα οστά τους φυλάσσονται σε χρυσές οστεοθήκες. Τα οστά της Αγίας θεραπεύουν πολλές πνευματικές ασθένειες, επιληψίες, νευρικές διαταραχές,  δαιμονικές επιρροές και αποτελεί στήριγμα στα θύματα των βιασμών. Σύντομα κόσμος από πολλά απομακρυσμένα μέρη επισκεπτόταν το ναό για να βρει γιατρειά. Τιμάτε ιδιαίτερα στο Gheel όπου η μνήμη της διατηρήθηκε μέχρι και σήμερα. Πολλά θαύματα της αγίας σημειώνονται κατά τα έτη 1604 και 1668.

------------------------------------------------------------

+  Commemorated on May 15
St. Dymphna was the daughter of a pagan king of Ireland, but became a Christian and was secretly baptized. After the death of her mother, who was known for her beauty, her father offered his own hand in marriage to his daughter. However, Dymphna ran away with the assistance of a priest, Gerebernus. Landing in Antwerp, Belgium, they traveled to the village of Gheel, where they lived near a local chapel.
In 650, St. Dymphna’s father found her and renewed his offer of marriage. Realizing that she would never accept him in this way, he demanded that Fr. Gerebernus be killed. Dymphna received a martyr’s crown when her father cut off her head with a sword.
The bodies were placed in coffins and entombed in a cave where they were later found by local Christians. Eventually, the relics of St. Dymphna were buried in the church at Gheel, while St. Gerebernus was buried in Kanten.
In Christian art, St. Dymphna is depicted with a sword in her hand and a devil at her feet. She has been invoked as the patroness against insanity. The church where Dymphna was buried in Gheel (25 miles from Antwerp) was destroyed by a fire in 1489. A new church was consecrated on the same site in 1532 and still stands to this day.

Αγία Άννα - Saint Anna (Anne)

                                  22x30 cm / 8,6x 11,8inch. Egg tempera on linden wood.
                                         Burnt wood effect (painted)




+ Η Μητέρα της Παναγίας

Για τη μητέρα της Θεοτόκου Άννα, δεν αναφέρουν τίποτα σχετικό τα Ευαγγέλια, ούτε τα υπόλοιπα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Σύμφωνα όμως με την παράδοση της Εκκλησίας, ο Ιερέας Ματθάν, κάτοικος της Βηθλεέμ, απέκτησε τρεις θυγατέρες: τη Μαρία, τη Σοβή και την Άννα.

Η Μαρία, αφού παντρεύτηκε στη Βηθλεέμ, γέννησε εκεί την Ελισάβετ, τη μητέρα του Ιωάννη του Βαπτιστή.

Η Άννα παντρεύτηκε τον Ιωακείμ από τη Γαλιλαίο. Μετά από πολλά χρόνια ατεκνίας, απέκτησε κόρη, την Παρθένο Μαρία.

Η παράδοση αναφέρει ότι οι γονείς της την αφιέρωσαν στην υπηρεσία του Ναού της Ιερουσαλήμ, σε ηλικία τριών ετών. Αυτοί δε μετά από λίγα χρόνια πέθαναν.

Την Αγία Άννα τιμούσαν από τα αρχαία χρόνια. Το συμπεραίνουμε αυτό από διάφορους Πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και από αρχαίους εκκλησιαστικούς ύμνους, που υπάρχουν προς τιμήν της μητέρας της Θεοτόκου. Επίσης, το έτος 550 μ.Χ., ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός, αφιέρωσε ναό στην Κωνσταντινούπολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.


Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’.
Σήμερον τῆς ἀτεκνίας δεσμὰ διαλύονται· τοῦ Ἰωακεὶμ γὰρ καὶ τῆς Ἄννης εἰσακούων Θεός, παρ᾽ ἐλπίδα τεκεῖν αὐτοὺς σαφῶς, ὑπισχνεῖται θεόπαιδα· ἐξ ἧς αὐτὸς ἐτέχθη ὁ ἀπερίγραπτος, βροτὸς γεγονώς, δι᾽ Ἀγγέλου κελεύσας βοῆσαι αὐτῇ· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.
---------------------------------------

+ St. Anna, the mother of the Theotokos, was the wife of St. Joachim and the daughter of Mattham, a Levi priest. Anna and Joachim were married and childless for about 50 years. This saddened them, and they vowed that should the Lord bless them with a child they would dedicate it to Him. Hoping their prayers would be answered, they brought gifts to the Lord's temple in Jerusalem on the yearly Feast of the Dedication (Hanukkah) and Feast of Lights (c.f. Macc 4:52-59; 2 Macc 10:5). The priests, however, did not wish to accept them, since they were from a childless man, and Joachim was scorned (c.f. St. Romanos the Melodist, c.490-556). Publicly humiliated he soon remembered that Abraham whom God gave a son in his old age. He then retired to the wilderness to pray, were the Archangel Gabriel told him that his prayers have been heard, and that Anna will give birth to a daughter who shall be called Mary.
The Archangel also reminded Joachim that, "according to your vow, she (Mary) shall be devoted to the Lord from her infancy, and she shall be filled with the Holy Spirit, even from her mother's womb. Mary shall not eat or drink anything unclean, nor shall her conversation or life be among the crowds of the people, but in the temple of the Lord, that it may not be possible to say, or so much as to suspect, any evil concerning her". Again, St. Romanos chants, "Joachim on the mountain prayed to receive fruit from the womb of Anna; and the prayer of the holy man was received".
Anna, meanwhile, went home to her garden weeping bitterly. She sat under a laurel tree and prayed, "O God of our fathers, bless me and hear my prayer, as You opened the womb of Sarah and gave her a son Isaac". She wept asking, "Alas, who begot me? And what womb did bear me, that I should be thus accursed before the children of Israel, and that they should reproach and deride me in the temple of my God? Woe is me, to what can I be compared? I am not like the fowls of the heaven, because even the fowls of the heaven are productive before You, O Lord. Alas! to what can I be compared? I am not like the beasts of the earth, because even the beasts of the earth are fruitful before You, O Lord Woe is me, to what can I be compared? I am not comparable to the waves of the sea; for these, whether they are calm, or in motion, with the fishes which are in them, praise You, O Lord. Alas! to what have I been likened? I am not like this earth because even the earth brings forth its fruit in season and blessed You, O Lord".
The same Archangel appeared to Anna and told her, "I am the angel who has presented your prayers and alms before God; and now I have been sent to you to announce that you shall bring forth a daughter, who shall be called Mary, and who shall be blessed above all women. She shall be full of the favour of the Lord, even from her birth. She shall remain in her father's house until she is weaned and, thereafter, she shall be delivered to the service of the Lord. She shall serve God, day and night, in fasting and prayers. She shall abstain from every unclean thing and shall not depart from the temple until she shall reach the years of discretion. She shall never know man, but alone and without precedent, as an immaculate and undefiled virgin, without intercourse with man, she shall bring forth a Son. She, His handmaiden, shall bring forth the Lord, both in grace, and in name, and in work, the Saviour of the world". Gabriel then said, "arise, therefore, and go up to Jerusalem; and when you arrive at the gate that, because it is plated with gold, is called 'Golden', there, for a sign, you shall meet your husband, for whose safety you have been anxious. When, therefore, you find these things accomplished, believe that all the rest which I have told you shall also undoubtedly be accomplished".
On this occasion St. Romanos chants, "the prayer and groaning of Joachim and Anna at their barrenness and childlessness have proved acceptable, and have come unto the ears of the Lord; and they have put forth fruit that brings life to the world. The one offered his prayer in the mountain, the other bore her reproach in the garden. But with joy the barren bears the Theotokos who sustains our life".
On the following day, Joachim brought his offerings into the temple, worshipped the Lord, and then returned home. There was great joy and celebration when it was heard that Anna conceived.
When Mary was three years old, her parents, after offering up their sacrifice, left her to be brought up with the other maidens in the apartments of the temple.
For the next seven years, Anna and Joachim visited Mary often until they reposed, leaving her an orphan. The Orthodox Church commemorates the dormition of St. Anna on 25th of July. Both of the Virgin Mary's parents are commemorated together on the 9th of September.

Παναγία Γοργοεπήκοος - Panagia Gorgoepikoos

22x30cm - 8,6x 11,8inch
Egg tempera and gold leaf 22K on halos.
2016.

+Η Παναγία Γοργοεπίκοος βοηθάει και σώζει γρήγορα όσους με πίστη καταφεύγουν σε αυτή και την επικαλούνται και την τιμούν ως Γοργοεπήκοο (Γοργοϋπήκοο). Έκτοτε πολλές εικόνες, εκκλησίες, αλλά και μονές τιμούν την Παναγία την Γοργοεπήκοο (Γοργοϋπήκοο). Γιατί πραγματικά αισθανόμαστε πόσο μεγάλη ανάγκη έχουμε από τις πρεσβείες, τις μεσιτείες και την μητρική προστασία Της στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Η Μητέρα του Κυρίου μας μεριμνά γοργά για τη σωτηρία όλων μας και αναδίδει χάρη σε όλους όσους την επικαλούνται με πίστη, ελπίδα και αγάπη. Ας την επικαλούμαστε πάντοτε, ας ψάλλουμε την παράκληση της και ας την πανηγυρίζουμε την ημέρα της εορτής της, την 1η Οκτωβρίου.

 Μεγαλυνάριον
Γοργοϋπηκόου τήν θαυμαστήν καί σεπτήν Εἰκόνα, προσκυνήσωμεν ἀδελφοί, θαύματα τελοῦσαν καί βρύουσαν ἰάσεις καί ταύτην μετά πόθου κατασπασώμεθα.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Ἔχοντες Εἰκόνα Σου τήν σεπτήν, Ἀνύμφευτε Κόρη, ὡς προπύργιον ὀχυρόν, προσφεύγομεν ταύτῃ καιρῶ τῶν τῶν κινδύνων καί ἐπηρείας πάσης ἀπολυτρούμεθα.

----------------------------------------

+  Panagia Gorgoepikoos (Gr., Γοργοεπήκοο, "She who is quick to hear") is the name of an icon and also one of the many surnames given to the Theotokos and monasteries.
The Synaxis of the of the Most-Holy Theotokos Gorgoepikoos is commemorated on October 1.

Αγία Εμμέλεια - Saint Emmelia

                                             22Χ30cm - 8,6x 11,8inch. Egg tempera

+ Η Οσία Εμμελεία καταγόταν από ευσεβή οικογένεια της Καισαρείας της Καππαδοκίας. Ο πατέρας αυτής αναδείχθηκε σε Μάρτυρα κατά τους τελευταίους διωγμούς. Ο βίος της Αγίας είναι η αγαθή ρίζα από την οποία βλάστησαν γλυκύτατη καρποί, τα παιδιά της, τα οποία ανεδείχθησαν εξέχοντα μέλη της κοινωνίας και τα περισσότερα Άγιοι της Εκκλησίας, όπως ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος Νύσσης, ο Πέτρος Σεβαστείας, η μοναχή Μακρίνα και ο μοναχός Ναυκράτιος. Από αγία ρίζα προήλθαν αγιασμένοι βλαστοί, δηλαδή από αγίους γονείς προήλθαν ευλογημένα και άγια τέκνα.

Η Οσία Εμμελεία δοκίμασε στη ζωή της, όπως συμβαίνει συνήθως με τους εκλεκτούς, πολλές θλίψεις. Ο θάνατος των γονέων της, πριν ακόμα νυμφευθεί, ο θάνατος του συζύγου της, μόλις γεννήθηκε ο υιός τους Πέτρος και ο πρόωρος θάνατος του υιού της Ναυκρατίου, αλλά και το να αναθρέψει μόνη της με παιδεία και νουθεσία Κυρίου, από ένα σημείο και μετά, τα τέκνα της, ήταν μερικές από αυτές. τις αντιμετώπισε όμως με υποδειγματική πίστη, ανδρεία και υπομονή. Δίδασκε τα παιδιά της κυρίως με το παράδειγμά της. Τους έδωσε, μαζί με το δικό της γάλα, το ανόθευτο γάλα της πίστεως και τους δίδαξε το μυστήριο της Εκκλησίας.

Τελείωσε τη ζωή της ως μοναχή με ηγουμένη τη θυγατέρα της Οσία Μακρίνα.


Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Σωφρόνως τὸν βίον σου κατ' ἐναντίον Θεοῦ, ἐτέλεσας πρότερον σὺν Βασιλείω σεμνῶ, Ἐμμέλεια πάνσεμνε, εἴτα δὲ ἐν ἐρήμῳ, ἀναβάσεις διέθου ἅμα τοὶς σοὶς ἐκγόνοις, ὡς τὰ ἄνω ποθοῦσα, διὸ σὲ ὁ Χριστὸς πανοικοί, ὑπερεδόξασε.
-------------------------------------------------------------

+ The holy and righteous Emmelia (also Emily or Emilia), is the mother of Saint Basil the Great and several other children who are saints of the Church. Churches of the Russian tradition keep her feast on January 3, along with her son Basil. Greek churches keep her feast on May 30, along with her husband Saint Basil the Elder and her mother-in-law, Saint Macrina the Elder.
There are very few descriptions of Saint Emmelia’s life. She was the daughter of a martyr and the daughter-in-law of Macrina the Elder. Along with her husband, Basil the Elder, she gave birth to ten children. She instilled the Orthodox faith in her children, teaching them to pray and devote their lives to the service of the Church. As a result of her zealous yet maternal instruction of her children, five of them are commemorated as saints on the Church calendar: Sts. Macrina, Basil, Peter of Sebaste, Gregory of Nyssa, and Theosebia, a deaconess. Therefore, Saint Emilia is often called “the mother of saints.”
When her son, Naucratius, suddenly died at the age of twenty-seven, she was consoled by her eldest daughter, Macrina. Macrina reminded her that it was not befitting to a Christian to “mourn as those who have no hope” and inspired her to hope courageously in the resurrection vouchsafed to us by the Pascha of the Lord.
After her children left home, St. Emmelia was persuaded by Macrina to forsake the world. Together they founded a monastery for women. Emilia divided the family property among her children. Retaining only some meager possessions, she and Macrina withdrew to a secluded family property in Pontus, picturesquely located on the banks of the Iris River and not far from Saint Basil’s wilderness home. A number of liberated female slaves desired to join the pair, and a convent was formed. They lived under one roof and held everything in common: They ate, worked, and prayed together. They were so eager to advance in virtue that they regarded fasting as food and poverty as riches. The harmony of this model community of women was unspoiled by anger, jealousy, hatred, or pride. Indeed, as the Church sings of monastics, they lived like angels in the flesh.
Living in this manner for many years, Emmelia reached old age. When an illness signaled her departure from this world, her son Peter came to her side. Together with Macrina, he tended to his mother in her last days. As the oldest and the youngest, Macrina and Peter held a special place in Emmelia’s heart.
Before committing her soul to the Lord, she raised her voice to Heaven, saying, “To you, O Lord, I give the first fruits and the tithe of the fruit of my womb. The first fruit is my first-born daughter, and the tithe is this, my youngest son. Let these be for you a rightly acceptable sacrifice, and let your holiness descend upon them!” St. Emmelia was buried as she had requested, beside her husband in the chapel at their estate in Annesi, where Naucratius had also been laid.

St. Emmelia May 8th Troparion

Through thee the divine likeness was securely preserved, O Mother Emmelia; for thou didst carry the cross and follow Christ. By example and precept thou didst teach us to ignore the body because it is perishable, and to attend to the concerns of the undying soul. Therefore, doth thy soul rejoice with the angels.

Άγιος Χαράλαμπος - Saint Charalampos

                                   22Χ30cm - 8,6x 11,8inch. Egg tempera and gold leaf 22K

Περισσότερες πληροφορίες για την ζωή του αγίου Χαραλάμπους / More details about St. Charalampo's life: https://lydiagourioti-iconography.blogspot.gr/2008/12/saint-haralampos.html

Αγία Μαρία η Μαγδαληνή - Saint Mary Magdalene

                                              22x30cm - 8,6x 11,8inch. Egg tempera

+ Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, καταγόταν από τα Μάγδαλα, πόλη που βρίσκεται δυτικά της θάλασσας της Γαλιλαίας. Όταν πληροφορήθηκε για τον Χριστό, πήγε κοντά του και απαλλάχθηκε από τα επτά δαιμόνια που την ενοχλούσαν και στην συνέχεια έγινε μαθήτρια του. Αυτή, μάλιστα, κατά την Ανάσταση του Κυρίου ήλθε πρώτη στον τάφο Του με αρώματα, και άγγελοι ντυμένοι στα λευκά ανήγγειλαν σ' αυτή την Ανάσταση Του. Η Μαρία, μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, εξακολούθησε να διακονεί στην πρώτη χριστιανική Εκκλησία στην Ιερουσαλήμ. Έπειτα πήγε στην Έφεσο, κοντά στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο, οπού και πέθανε. Τάφηκε στην είσοδο της σπηλιάς, όπου αργότερα εκοιμήθησαν οι επτά παίδες εν Εφέσω.
Γιορτάζει κάθε χρόνο στις 22 Ιουλίου.

Η δεξιά της Αγίας βρίσκεται στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Η αριστερά της Αγίας βρίσκεται αδιάφθορη στη Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους.
Μέρος του αριστερού ποδός της Αγίας βρίσκεται στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στις Μονές Αγίου Γεωργίου Φενεού Κορινθίας και 40 Μαρτύρων Σπάρτης, στη ρωμαιοκαθολική Βασιλική του Λατερανού Ρώμης, στη ρωμαιοκαθολική Βασιλική του Αγίου Μαξιμίνου Μασσαλίας και στον ομώνυμο ρωμαιοκαθολικό Ναό Vezelau Γαλλίας.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Χριστῷ τῷ δι᾽ ἡμᾶς, ἐκ Παρθένου τεχθέντι, Σεμνὴ Μανδαληνή, ἠκολούθεις Μαρία, αὐτοῦ τὰ δικαιώματα, καὶ τοὺς νόμους φυλάττουσα, ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζοντες, ἀνευφημοῦμέν σε πίστει, καὶ πόθῳ γεραίρομεν.

--------------------------------------------------------------

 +The great and holy myrrh-bearer Mary Magdalene, equal of the apostles, was a disciple of Jesus named Mary from Magdala, a town in Galilee. Her feast is celebrated on July 22, and she is also remembered on the Sunday of myrrh- bearer women. She has an Akathist hymn dedicated to her.


Troparion (Tone 1)

In keeping His commandments and laws, O holy Mary Magdalene,

You followed Christ, who for our sake was born of a virgin,

And in celebrating your most holy memory today,

We receive forgiveness of sins by your prayers!