Άγιοι Απόστολοι Πέτρος & Παύλος- Saints Apostles Peter & Paul

33X40 cm -12,9X16,1 inch.

+Ο Άγιος Απόστολος Πέτρος ήταν αδελφός του Απόστολου Ανδρέα και καταγόταν από την πόλη Βηθσαΐδα της Γαλιλαίος, όπου ζούσε με την οικογένεια του και ασκούσε το επάγγελμα του ψαρά. Όπως μαθαίνουμε από το Ευαγγέλιο, όταν ο Ιησούς πήγε στη λίμνη Γεννησαρέτ συνάντησε τα αδέλφια Πέτρο και Ανδρέα, που έριχναν τα δίχτυα τους. Μόλις ο Ιησούς Χριστός τους κάλεσε κοντά Του, εκείνοι άφησαν τα δίχτυα τους και Τον ακολούθησαν. Ο Απόστολος Πέτρος, αφού κήρυξε το λόγο του Ευαγγελίου και έγραψε δυο Καθολικές Επιστολές, σταυρώθηκε στη Ρώμη.

Ο Άγιος Απόστολος Παύλος γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας. Ένθερμος οπαδός του Μωσαϊκού Νόμου καθώς ήταν, υπήρξε σκληρός διώκτης των χριστιανών. Μετέβαινε μάλιστα στη Δαμασκό, για να κυνηγήσει του χριστιανούς. Του φανερώθηκε ο Χριστός και τον πρόσταξε να πάει στον Ανανία, ο οποίος τον κατήχησε και τον βάπτισε. Από τη στιγμή εκείνη ο Παύλος έγινε ο μεγαλύτερος κήρυκας του Ευαγγελίου σε όλη την οικουμένη. Αφού δίδαξε τη σωτήρια αλήθεια σε πολλούς ειδωλολάτρες, κατέληξε στη Ρώμη, όπου βρήκε μαρτυρικό θάνατο.
Δεν συναντήθηκαν ποτέ, αλλά τους εικονογραφούμε μαζί γιατί και οι δύο αυτοί απόστολοι υπήρξαν πράγματι οι στύλοι και οι ακρογωνιαίοι λίθοι, επάνω στους οποίους οικοδομήθηκε το ιερό ίδρυμα της Εκκλησίας του Χριστού.

Η Εκκλησία τιμά μαζί την μνήμη τους στις 29 Ιουνίου.


+Saint Apostle Peter was the brother of the Apostle Andrew and came from Bethsaida of Galilea, where he lived with his family and he was a fisherman. As we learn from the Gospel, when Jesus went to the lake Gennisaret met the brothers Peter and Andrew, who threw their nets. When Jesus Christ called them, they left their nets and followed Him. The Apostle Peter, having preached the word of the Gospel, wrote two letters and then he was crucified in Rome.

Saint Apostle Paul was born in Tarsus of Cilicia. Staunch supporter of the Mosaic Law as he was, he had been a fierce persecutor of Christians. He even traveled to Damascus to pursue the Christians. He manifested Christ and commanded to go to Ananias, who baptized him. From that moment Paul became the greatest preacher of the Gospel throughout the world. Having taught the Truth in many pagan, came to Rome, where he become a martyr.
They never met, but we see them iconographied together because they both were the cornerstone, on which the foundation of the holy Church of Christ was built.

The Church celebrates their memory on 29 June.

Άγιος Λουκάς ο Iατρός- Saint Lucas the Doctor

+Ο άγιος Αρχιεπίσκοπος Λουκάς (Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι), έζησε την χειρότερη περίοδο της νεώτερης Ευρωπαϊκής ιστορίας, μέσα σε ένα καθεστώς εχθρικό προς κάθε θρησκεία αλλά και ελευθερία. Έζησε και πάλεψε σαν Ιατρός και απλός πολίτης σε 2 παγκόσμιους πολέμους και δεκάδες κινήματα η επαναστάσεις.
Τα βάσανα, οι φυλακές της Σιβηρίας και το πολικό κρύο θα έπρεπε να τον είχαν σκοτώσει δεκάδες φορές. Και μόνο το γεγονός της επιβίωσης του σε τόσο ακραίες συνθήκες επί μήνες, θα πρέπει να αποδοθεί σε σωρεία θαυματουργικών παρεμβάσεων.
Η εξουσία με τις δολοπλοκίες της, θα έπρεπε με την σειρά της να τον είχε εκτελέσει, και τελικά ο β' παγκόσμιος πόλεμος και ο Στάλιν θα περίμενε κανείς ότι θα έσβηναν ότι πιθανόν είχε απομείνει από αυτόν τον άνθρωπο.
Ο Αγιος Λουκάς αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο, απόλυτα καταγεγραμμένο. Ελάχιστες φορές στην Νεώτερη Χριστιανική Ιστορία, θείες δυνάμεις κάνουν τόσο εμφανή την παρουσία τους σε ανθρώπινο ον και παραμένουν μαζί του προστατεύοντας το μέχρι τον φυσικό θάνατο. Στην περίπτωση του Αγίου Λουκά η επιβίωση του και μόνο αποτελεί κορυφαία απόδειξη της άμεσης σχέσης του με το Θείο.
Η Θειική παρουσία συνεχώς παρεμβαίνει και ενεργεί στην ζωή του Αρχιεπισκόπου. Το συνεχώς... αφορά πενήντα και πλέον χρόνια ! Μισό αιώνα ο Αγγελος του Θεού περιβάλλει με αόρατο πέπλο προστασίας εναν Ιατρό που χωρίς καν να το γνωρίζει έμελλε να σώσει χιλιάδες ζωές και να Αγιάσει σε εποχές σκότους.
Για δεκαετίες ολόκληρες το θείο τον φωτίζει και τον ενδυναμώνει ψυχικά και πνευματικά .Του χαρίζει πνευματικές δυνάμεις και ιατρικές ικανότητες πολύ πέρα από τα όρια του φυσιολογικού και ταυτόχρονα τον προστατεύει απ τις καθημερινές προκλήσεις του χειρότερου καθεστώτος που γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος.
Ο Κύριος στο πρόσωπο του Αγίου Λουκά ευλόγησε και ανύψωσε την επιστήμη και την έρευνα των ανθρώπων, αρκεί αυτή να μένει πάντα συνδεδεμένη με την Πίστη και την Γνώση.
Στα χρόνια του το κόμμα εκτελούσε χωρίς δίκη όποιον τολμούσε να κάνει ακόμα και το σημείο του Σταυρού. Χιλιάδες μοναχοί εκτελέστηκαν χωρίς δίκη. Χιλιάδες άνθρωποι θανατώθηκαν χωρίς λόγο, απλά διότι ο γείτονας ( μέλος του κόμματος ) τους κατέδιδε στην Επιτροπή Εκτέλεσης.
Ο Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι, ,μετέπειτα επίσκοπος Λουκάς , αντιμετώπισε με τρόπο μοναδικό δεκάδες κορυφαία κομματικά στελέχη του καθεστώτος και τις ποικίλες πιέσεις τους. Διώχθηκε , συκοφαντήθηκε , φυλακίστηκε και εξορίστηκε .
Σε εποχές απόλυτης θρησκευτικής απαγόρευσης δεν κατέβασε ποτέ την εικόνα Της Παναγίας από το Χειρουργικό θάλαμο . Οταν τον ανάγκασαν να το κάνει, απλά σταμάτησε να χειρουργούσε . Χειρούργησε μόνο όταν ανέβηκε στον τοίχο η εικόνα Της πάλι.
Ο Στάλιν που τόλμησε και έστειλε στην Σιβηρία για να πεθάνουν ,τους ήρωες στρατιώτες του που μόλις είχαν νικήσει τις δυνάμεις του Αξονα, ο ίδιος Στάλιν αποδέχθηκε το ράπισμα πίστης και αξιοπρέπειας του επισκόπου Λουκά ο οποίος απείχε από την απονομή ( αντίδραση αδιανόητη εκείνη την εποχή ) χαρίζοντας το χρηματικό ποσόν από το βραβείο Στάλιν στους πτωχούς.
Για 55 ολόκληρα χρόνια προκαλούσε με την ζωή, την πίστη και τα λόγια του, τις δυνάμεις του κακού και τις νικούσε καθημερινά, αποδεικνύοντας το μεγαλείο της Θείας προστασίας. Ο Αγιος Λουκάς αποδεικνύει περίτρανα πως όποιον ο Θεός αποφάσισε να διατηρήσει, ούτε δεινά πόλεμων, ούτε εξορίες σε πολικές θερμοκρασίες αλλά ούτε καν οι φυλακές της Υπέρ-Σιβηρίας μπορούν να λυγίσουν.
Στις 11 Ιουνίου εορτάζεται η μνήμη του αρχιεπισκόπου Κριμαίας Λουκά. Μετά την κοίμηση του, πλήθος θαυμάτων και θαυμαστών θεραπειών καταγράφονται σε όλον τον κόσμο.



+The Archbishop of St. Luke (Valentin-Voino Giasenetski), lived in the worst period of the modern European history, in a regime hostile to any religion and freedom. He lived and fought as a Doctor and as a simple citizen in 2 world wars and dozens of movements and revolutions.

The suffering, the prisons of Siberia and the polar cold would have killed him dozens of times. And only the fact of survival in such extreme conditions for months, should be attributed to a host of miraculous interventions.
The politics with the intrigues, would had him executed, and finally the Second World War and Stalin could someone expect that they would probably erase all that was left of him.
Saint Luke is a global phenomenon, fully registered. only few times in the Modern Christian history, divine forces make their presence visible to a human being and still protect him until natural death. In the case of St. Luke's survival and only is a top direct proof of relationship with the Divine.
The presence of sulfate constantly intervene and act in the life of Archbishop. The word 'constantly" here is refeared... for fifty years! For half a century, an angel of God surrounds him with an invisible veil and protect the doctor without knowing, he saves thousands of lives and sanctify in times of darkness.
For decades the sulfur is being strengthened and illuminated mentally and spiritually by God. He gives spiritual forces and medical capabilities far beyond what is normal, while protecting him from the daily challenges of the worst regimes ever seen the man.
The Lord, through St. Lukas blessed and elevated the science and research for the people, provided that it always remains connected to the Faith and Knowledge.
In those years someone could be arrested without trial if dared to make the cross. Thousands of monks were executed without a trial. Thousands of people were killed for no reason, just because the neighbor betrayed them to the Execution Committee.
Valentin Voino-Giasenetski, later Bishop Lucas, faced with a unique way dozens of top party officials of the regime to their varying pressure. He was persecuted, betrayed, imprisoned and exiled.
In times of extreme religious prohibition he did not ever hide the icon of the Virgin Mary from the surgical ward. When forced to do so, simply stopped surgering. He did it again only when the icon was put back on the wall.
Stalin who dared and sent to Siberia to die, heroes soldiers that had just defeated the Axis forces, he did accepted the "slap" that Bishop Lucas gave him in the name of faith and dignity. He abstained from the award (reaction unthinkable at those times) giving the amount of money of the prize to the poor.
For 55 years, he provoked with his faith and his words, the forces of evil and he defeated them at daily basis, showing anytime the majesty of Divine protection.
Saint Lukas clearly demonstrates that whoever God decide to protect, not suffering of wars neither exile in arctic temperatures, and neither even the prison to Siberia can bend him.
On June 11 every year, we celebrated the memory of Archbishop Luke of Crimea. After his death, numerous miracles and therapies recorded in the whole world.

Παναγία βρεφοκρατούσα (λεπτομέρεια)- Panagia with Jesus (detail)

11X16cm - 4.3X 6.2inch

Η Υπαπαντή του Χριστού- The Ypapanti of the Lord

50X 70cm -  19.6X 27.5 inch.

+Η Υπαπαντή του Κυρίου - 2 Φεβρουαρίου

Στην αυλή του μεγαλόπρεπου ναού του Σολομώντος πηγαινοέρχεται πολύς κόσμος. Άλλοι παίρνουν προσφορές στο ναό κι άλλοι προσεύχονται. Οι ιερείς απασχολημένοι. Ποιος είναι ο γέροντας που κάθεται στην άκρη της βεράντας; Τι να περιμένει άραγε; Είναι ο Συμεών, ο σεβάσμιος ιερέας. Πολλά χρόνια πριν, ο θεός του’ χε δώσει μια υπόσχεση. Πως δηλαδή πριν πεθάνει θα δει το Χριστό,

το Σωτήρα του κόσμου. Θα έχει το μοναδικό προνόμιο να τον υποδεχτεί στο ναό αυτό.

Και να! Ξαφνικά κάτι νιώθει. Κοιτάζει με τα’ αδύνατα μάτια του. Βλέπει ένα ζευγάρι φτωχών ανθρώπων να έρχονται δειλά στο ναό για ν’ αφιερώσουν το μικρό αγόρι τους στο Θεό, όπως ήταν συνήθεια των Εβραίων. Ήταν ο Ιωσήφ και η Μαρία. Η Μαρία κρατούσε το νεογέννητο

Ιησού που ήταν πια σαράντα ημερών. Ο Ιωσήφ κρατούσε ένα ζευγάρι περιστέρια, για θυσία στο ναό. Παίρνει στα γέρικά του χέρια το μικρό Ιησού και τον οδηγεί μπροστά στην πύλη του ναού. Νιώθει να

πλημμυρίζει η ψυχή του από χαρά. Συγκινημένος άρχισε να δοξάζει το Θεό: « Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου … Φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου Ισραήλ». Δηλαδή: «Τώρα, Κύριε, μπορείς να με πάρεις ειρηνικά, όπως μου υποσχέθηκες, διότι είδαν τα μάτια μου το Σωτήρα, που είναι φως για να

φανερωθεί στα έθνη και δόξα του λαού σου του Ισραήλ». Κατόπιν στράφηκε προς την Παναγία: « Αυτό εδώ το παιδί θα γίνει αιτία να σωθούν, αλλά και να χαθούν πολλοί από το Ισραήλ. Όσοι θα πιστέψουν σ’ αυτόν θα αναστηθούν, όσοι δεν πιστέψουν θα χαθούν. Τη δική σου όμως καρδιά θα τη διαπεράσει σα μαχαίρι ο πόνος.» Στο ναό ήταν και η Άννα, μια γριά ογδόντα τεσσάρων χρόνων που

ζούσε με νηστείες και προσευχές. Κι αυτή, λοιπόν σαν είδε το Χριστό, άρχισε να μιλά με χαρά σ’ όλους και να λέει πως αυτός θα φέρει τη σωτηρία στους ανθρώπους. Η υποδοχή του μικρού Ιησού στο ναό από το Συμεών είναι γνωστή ως η Υπαπαντή του Κυρίου. Γιορτάζεται από την Εκκλησία μας στις 2 Φεβρουαρίου. Ο εορτασμός της καθιερώθηκε επίσημα από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον 6ο αιώνα μ.Χ. Αυτή τη μέρα ο λαός μας τη θεωρεί ακόμα μια γιορτή της Παναγίας. Με δύο ονόματα ονόμασε ο ευλαβής, δίκαιος και Θεοδόχος Συμεών τον Κύριο: Σωτηρία που ετοίμασε ο θεός για κάθε άνθρωπο και Φως που θα φωτίσει όλα τα έθνη. Ότι ο Χριστός είναι αληθινά ο Σωτήρας μας, μαρτυρεί

το όνομα Ιησούς, το οποίο Άγγελος Κυρίου ανακοίνωσε στον Ιωσήφ: «Και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν, αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών». Ότι δε ο Κύριος είναι το αληθινό Φως, μας το βεβαιώνει ο Ίδιος λέγοντας: «Εγώ ειμί το Φως του κόσμου». Εκείνος που με ακολουθεί δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το Φως της ζωής.

+The Ypapanti of the Lord - February 2

In the courtyard of the majestic temple of Solomon many people come and go. Others get deals at the church and others pray. The priests were busy. Who is the old man sitting on the edge of the terrace? What
is he waiting for; He is Simeon, the venerable priest. Many years ago, God
made a promise to him. That he will see Jesus Christ the Savior of the world, before he die. He has the unique privilege to welcome Him in this temple. Suddenly he feels something. He looks with his weak eyes.
He sees a pair of poor people coming into the church to dedicate the little boy to God, as it was a habit of Jews. They were Joseph and Mary. Mary holds the newborn Jesus was now forty days. Joseph holds a couple of pigeons for sacrifice in the temple. Symeon takes in his hands Jesus and goes in front of the gate of the temple. He feels his soul full with joy. Very touched he begin to glorify the
God: "Now you can dismiss your servant Lord, as it's written in peace, I saw with my own eyes my savior
... your light is the relevation of the nations and your glory of your people in Israel." Then he turned to the Virgin Mary: "This child will be the cause for salvation, but also many will be lost. Those who believe in him will rise, those who don't believe will be lost. Your heart will be penetrated by pain like a knife" In the temple was also Anna, an old woman eighty-four years old lived with fasting and prayers. When she saw Christ,
began to speak with joy to everyone and said that He will bring salvation to people.
The reception of Jesus in the small temple by Simeon is known to us as Ypapanti of the Lord.
Celebrated by orthodox church on February 2. The celebration was formalized by the Emperor Justinian, the 6th century AD. The pious and righteous Theodochos (God-receiver)Simeon, named with two phrases the Lord: Salvation prepared by God for every man and Light that will illuminate all the nations. Everything is testified to the name of Jesus, as the angel is announced it to Joseph: "And call Him Jesus, He will save his people from their sins. "
"Those who follow me will not walk in
darkness but will have the Light of Life".

Ιησούς Χριστός Εσταυρωμένος- Jesus Christ On The Cross

1,70μ. - 66,9 inch.
+Κομμένο νοβοπάν θαλάσσης στο σχήμα του σώματος του Χριστού. Φωτοστέφανο χρυσό 22 Κ.
+Cut chipboard wood in the shape of Jesus Christ's body. Halo made of gold 22 k.

                                                                                                 

                                                                                                     

+Ήταν θεληματική Aγάπη κι όχι καταναγκασμός αυτό που έφερε τον Ιησού στο θάνατό του. Στην αγωνία του μέσα στον κήπο και στη Σταύρωσή του οι σκοτεινές δυνάμεις του επιτίθενται μ' όλη τους την ορμή, αλλά δεν μπορούν ν' αλλάξουν τη συμπόνια του σε μίσος· δεν μπορούν να εμποδίσουν την Aγάπη του να συνεχίσει να είναι η ίδια. Η Aγάπη του δοκιμάζεται ως το έσχατο σημείο, αλλά δεν καταπνίγεται. «Το φως εν τη σκοτία φαίνει, και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν» (Ιω. 1,5. Στη νίκη του Χριστού πάνω στο Σταυρό θα μπορούσαμε να εφαρμόσουμε τα λόγια που ειπώθηκαν από κάποιο Ρώσο ιερέα, όταν απελευθερώθηκε από το στρατόπεδο συγκεντρώσεως: «Ο πόνος έχει καταστρέψει τα πάντα. Ένα μόνο πράγμα έχει μείνει σταθερό, η Aγάπη» .

+It was proactive and not coercion love that brought Jesus to his death. To His agony in the garden and the crucifixion all the dark forces attack Him with all the momentum, but nothing is able change His sympathy and Love to hatred, nothing can prevent His real, deep Love to be the same.

His love is tested at the last point, but not stifled. "The light in the darkness appears, and the darkness was not able to reach it '(Jn 1.5). To the victory of Christ on the Cross we can apply the words spoken by a Russian priest, when he was liberated from a concentration camp: "The pain has destroyed everything. Only one thing has remained constant, Love. "

Όσιος Χατζη Ανανίας εκ Μαλλών, Κρήτη- Saint Hadzi Ananias from Malles, Crete

+ Πρώτος Αδελφός, ανακαινιστής και Ηγούμενος, υπήρξε ο Χατζη-Ανανίας, κατά κόσμον Αντώνιος Μπαρμπεράκης, που γεννήθηκε το έτος 1837 στις Μαλλες Ιεράπετρας Κρήτης από απλούς, φτωχούς αλλά θεοσεβείς γονείς, τον Ιωάννη και την Αθηνά, οι οποίοι μεγάλωσαν το παιδί τους «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Ο Αντώνιος δεν έμαθε γράμματα, αλλά από μικρός είχε έφεση στα ιερά γράμματα και επιθυμούσε να περιβληθεί το αγγελικό σχήμα. Απέφευγε κάθε σωματική απόλαυση. Ως βρέφος δεν θήλαζε Τετάρτη και Παρασκευή και αρνούνταν πεισματικά να πιάσει τον μαστό της μητέρας του. Δεν έφαγε ποτέ κρέας, ψάρι και τυροκομικά. Μόνο τα Σαββατοκύριακα και τις μεγάλες εορτές έτρωγε λάδι και το Πάσχα κατέλυε οστρακοειδή, σουπιές και καλαμάρια. Ήταν πάντοτε ξυπόλυτος και ντυμένος κατάσαρκα με τρίχινα και χονδρά ράσα ενώ για κρεββάτι του είχε το δέρμα ενός ζώου, συνήθως προβάτου, και μαξιλάρι του μία κακόβολη πέτρα. Έτσι, σε ηλικία μόλις 14 ετών εγκατέλειψε το πατρικό του σπίτι και κατέφυγε στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Καψά Σητείας, όπου εκάρη Μοναχός και υπήρξε μαθητής και συμμοναστής του Οσίου Ιωσήφ του Γεροντογιάννη, ιδρυτού της σημερινής Μονής Καψά, ο οποίος τον όρισε διάδοχό του. Μετά το θάνατο του Οσίου Ιωσήφ το 1870 εξελέγη Ηγούμενος της Μονής, αλλά κάποιες συκοφαντίες τον ανάγκασαν αργότερα να καταφύγει στα Ιεροσόλυμα. Επειδή έμεινε στους Αγίους Τόπους, όπου είχε πάει να προσκυνήσει τα Ιερά Προσκυνήματα φέρει τον τίτλο του Χατζή, που στα αραβικά σημαίνει προσκυνητής. Ο νόστος και η αγάπη του για την πατρίδα τον έφεραν πίσω στις Μάλλες το έτος 1877, όπου κατέφυγε στην Εξακουστή και επιδόθηκε στο ανακαινιστικό έργο της Μονής. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους δραστήριους εκείνους μοναχούς που έδρασαν κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, ως ανακαινιστές ξεχασμένων μοναστηριών και ως ιδρυτές καινούργιων. Ο Χατζη-Ανανίας ανακαίνισε το σπηλαιώδη ναό και ανοικοδόμησε τον παλαιό ναό, τον οποίο και μετέτρεψε σε καθολικό της νεοσύστατης Μονής. Συμφωνα με τον Γάλλο αρχαιολόγο Πωλ Φωρ βρήκε εκεί «ερείπιόν τι ναού, αγνώστου ονόματος και μικρόν τι Εξωκκλήσιον, επωνομαζόμενον δε Παναγία Εξακουστή...». Αυτό επιβεβαιώνεται και από άλλες πηγές, που αναφέρουν ότι ο Χατζή- Ανανίας ανακαίνισε την εκκλησία που υπήρχε εκεί και άρχισε να οικοδομεί την καινούργια Μονή κοντά στο σπήλαιο.

Συμφώνα με την παράδοση στο ναΰδριο, υπήρχε απλώς ένα μικρό φυσικό σπήλαιο. Σ’ αυτό αναγκάσθηκε να καταφύγει μικρό παιδί ο Αντώνιος Μπαρμπεράκης, ο μετέπειτα Μοναχός Χατζη-Ανανίας, μία μέρα του χειμώνα που έβοσκε εκεί κοντά τα ζώα της οικογένειας του για να προφυλαχθεί από τη βροχή και αποκοιμήθηκε. Τότε είδε στο όνειρό του την Παναγία, η οποία του είπε ότι είναι εκεί και να ερευνήσει να βρει την εικόνα της. Το παιδί εκείνο ξύπνησε φοβισμένο και έφυγε. Το ίδιο όνειρο είδε και την επόμενη μέρα όταν αναγκάστηκε και πάλι να καταφύγει στο σπήλαιο αυτό για να προφυλαχθεί από τη βροχή και αποκοιμήθηκε. Όταν ξύπνησε ερεύνησε στο βάθος του σπηλαίου και ανακάλυψε μία εικόνα της Παναγίας, την οποία μετέφερε το βράδυ στο πατρικό σπίτι του. Ο πατέρας του Αντωνίου φοβήθηκε να κρατήσει την εικόνα στο σπίτι του, επειδή θεωρούσε ανάξιο και ακατάλληλο τον χώρο αυτό για την Παναγία. Έτσι παρήγγειλε στο γιό του να επιστρέψει την εικόνα στον τόπο που την βρήκε. Από τότε ο μικρός Αντώνιος πήγαινε καθημερινά στο χώρο αυτό και άναβε κανδήλι μπροστά στην εικόνα. Αργότερα μαζί με τον πατέρα του διαμόρφωσαν εκείνο το σπήλαιο σε Ναΰδριο. Μετά από πολλά χρόνια, ο Αντώνιος έγινε Μοναχός στη Μονή Καψά και έλαβε το όνομα Ανανίας, και επέστρεψε, όπως είπαμε, στη γενέτειρά του το έτος 1877 για να εγκατασταθεί στην μέχρι τότε ερειπωμένη Μονή Εξακουστής. Η φωτισμένη προσωπικότητα και η αγιότητα του Χατζή- Ανανία προσέλκυσε και άλλους Μοναχούς στο Μοναστήρι, οι οποίοι πρόσφεραν και την πατρική τους περιουσία, με αποτέλεσμα τη σύντομη αποπεράτωση και επάνδρωση της Μονής.
Το 1881 η Μονή αριθμούσε οκτώ μοναχούς και δύο λαϊκούς κατοίκους. Ηγούμενος της Μονής παρέμεινε ως το 1895 ο Χατζή-Ανανίας, ο οποίος προσπάθησε με τα πλούσια διοικητικά του χαρίσματα να αποκτήσει το μοναστήρι πόρους για να μπορέσει να επιβιώσει.
Το 1893 κανονικός Ηγούμενος της Μονής εξελέγη ο Ιερομόναχος Μεθόδιος Βρυγιωνάκης από τους Αρμένους, αλλά τίποτα δεν γινόταν στη Μονή χωρίς τη γνώμη και του Χατζή-Ανανία, τον οποίο όλοι αναγνώριζαν ως κτίτορα. Τα χρόνια αυτά η Αδελφότητα της Μονής είχε δύναμη οκτώ Μοναχούς και δύο δοκίμους, ενώ διέθεται αξιόλογη κτηματική περιουσία και ικανό αριθμό αιγοπροβάτων. Το επόμενο έτος ο π. Μεθόδιος παραιτήθηκε και στη θέση του ηγουμένου εξελέγη ο Ιερομόναχος Ιερόθεος Μπαρμπεράκης, ανηψιός του Χατζή-Ανανία. Λίγο αργότερα, λόγω δύσκολων συνθηκών, ο τότε Επίσκοπος Ιεράς και Σητείας Αμβρόσιος ανέθεσε πάλι στον Χατζή-Ανανία την επιστασία της Μονής από τις 7 Απριλίου 1898 έως 3 Φεβρουαρίου 1899. Η σπουδαία αυτή πορεία του Μοναστηριού διακόπηκε με το ξεκίνημα του 20ου αιώνα, αφού η Μονή κρίθηκε διαλυτέα σύμφωνα με τον Καταστατικό Νομό της Κρητικής Πολιτείας 276/1900 της εν Κρήτη Ορθοδόξου Εκκλησίας, με την οποία οι δέκα (10) μοναχοί μετατέθηκαν και εγγράφησαν στη Μονή Φανερωμένης. Ομως το 1903 η Μονή επανασυστάθηκε και ο Χατζή-Ανανίας με όλη την αδελφότητα των μοναχών επανήλθαν στον αγαπημένο τους τόπο, την Μονή της μετανοίας τους. Λίγα χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο Ηγούμενος Ανανίας εκοιμήθη οσιακά τη νύκτα του Πασχα, στις 22 Απριλίου του 1907, την ώρα μάλιστα της τελετής της Αναστάσεως.
Τα λείψανά του μυροβλύζουν και είναι πηγή ατελείωτων θαυμάτων. Έτσι και η εκκλησία μας γιορτάζει κάθε χρόνο την αγία του μνήμη στις 22 Απριλίου.


+The first monk, renovator and Abbot, was the Hatzi-Ananias (in world Mparmberakis Anthony), born in 1837 in Ierapetra from rather poor but godly parents, John and Athena, who grew up their child "in education and admonition of the Lord. " Antonios hadn't been educated, but had little appeal in the holy Scriptures and wanted to take by the angelic figure. He avoided any physical pleasure. As a baby did not breastfed Wednesday and Friday and stubbornly refused to catch the breast of his mother. They never ate meat, fish and cheese. Only on weekends and major holidays eating oil and Easter undoing shellfish, cuttlefish and squid. She was always barefoot and dressed in hard fibers while her bed was the skin of an animal, usually sheep, and a cushion made of rocks. Thus, Anthony, at the age of 14 years left his family house and went to a refuge in the Monastery of St. John the Baptist Kapsa in Sitia, where he became a monk and was a pupil of Saint Joseph Gerontoyannis, founder of the monastery today. After the death of Saint Joseph in 1870, he was elected abbot of the monastery, but some slanders later forced to flee to Jerusalem. The love for his country brought him back at the year 1877, which fled to Exakousti and served on the renovation project of the monastery. Hatzi-Ananias restored the cave temple and rebuilt the old church, and they turned to the newly created Catholic monastery. According to the French archaeologist Paul For he found "a ruined church, with an unknown name and a smaller church, in the name of Mary (Panagia), Exakousti ...». This is confirmed by other sources, indicating that the Hadzi-Ananias restored the church that was there and began building a new monastery near the cave. In what had to use a small boy Anthony Mparmberakis the subsequent Monk Hatzi-Ananias, a day of winter tended nearby animals of the family in order to guard against the rain and fell asleep. Then he dreamed of the Virgin Mary, which she said to him that he had to invedstigate there and find an image. The child woke up frightened and left away. The same dream he saw the next day when he was forced again to flee the cave to guard against the rain and fell asleep. When he woke up looked at the back of the cave and found a picture of the Virgin, which carried at that night to his family home. His father, got scared and he did not want to keep the picture in his house, because it was considered inappropriate to keep the holy image. So he ordered his son to return the image where he had found it. Since then, Antonios was going daily in that area. Later, with the help of his father, established that small church in the cave. After many years, Anthony became a monk at the Monastery, renamed Ananias, and returned, in his hometown in the year 1877 to settle in by then abandoned monastery of Exakousti. The enlightened personality and the sanctity of Hadzi-Ananias attracted other monks . Young pilgrims were arriving daily at the then newly-built monastery and candidates monks settled in the monastery so. In 1893 was elected abbot of the monastery the monk Methodius Vrygionakis by the Armenians, but nothing was happening in the monastery without the opinion of Hadzi-Ananias, whom everyone recognizes as a founder. During these years the Brotherhood of the Monastery was eight monks and two cadets and had substantial real estate properties and a sufficient number of goats. The following year Fr Methodius resigned and was replaced by the elected abbot monk Ierotheos Mparmberakis nephew of Hadzi- Ananias. Shortly thereafter, these difficult conditions, the Bishop of Sitia Ambrose asked again of Hadzi-Ananias to keep the supervision of the Monastery on April 7, 1898 to 3 February 1899.

A few years later, the abbot Ananias died at the night of Easter on April 22, 1907, and the funeral took place during the ceremony of Resurrection. His soul went there where she always belonged.
From his relics come out myrr and many miracles happen until nowadays. The church celebrates his memory on April 22 every year.

Ο Απόστολος Ευαγγελιστής Ματθαίος- The Apostle Evangelist Matthew

30X 40 cm - 11,8 X 15,7 inch.

+Ο απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος, πριν γίνει μαθητής του Κυρίου Ιησού Χριστού, ονομαζόταν Λευΐ. Ο πατέρας του λεγόταν Αλφαίος και ήταν από τη Γαλιλαία. Ο Ματθαίος έκανε το επάγγελμα του τελώνη και ο Ιησούς τον βρήκε να κάθεται στο τελωνείο έξω από την Καπερναούμ. Και είπε προς αυτόν, «ακολούθει μοι».

Ο Ματθαίος, χωρίς καθυστέρηση, αμέσως τον ακολούθησε. Και όχι μόνο εγκατέλειψε το αμαρτωλό για την εποχή εκείνη επάγγελμα του τελώνη, αλλά και με χαρά φιλοξένησε τον Κύριο στο σπίτι του. Εκεί μάλιστα ήλθαν και πολλοί τελώνες και άλλοι αμαρτωλοί άνθρωποι, με τους οποίους ο Κύριος συνέφαγε και συζήτησε.
Οι Φαρισαίοι όμως, που είχαν πωρωμένη συνείδηση, όταν είδαν αυτή την ενέργεια του Κυρίου, αμέσως τον κατηγόρησαν ότι συντρώγει με τελώνες και αμαρτωλούς. Ο Ιησούς το άκουσε και είπε «δεν ήλθα για να καλέσω εκείνους που νομίζουν τον εαυτό τους δικαίους, αλλά ήλθα να καλέσω τους αμαρτωλούς για να μετανοήσουν και να σωθούν».
Στο Ματθαίο οφείλει η Εκκλησία μας το πρώτο στη σειρά στην Καινή Διαθήκη Ευαγγέλιο, που γράφτηκε το 64 μ.Χ. Ο Ματθαίος, κατά την παράδοση, κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου και πέθανε μαρτυρικά.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 16η Νοεμβρίου.


+The Apostle and Evangelist Matthew, before becoming a disciple of the Lord Jesus Christ, was called Levi. His father called Alfaios and was from Galilee. Matthew was a publican as Jesus found him sitting outside an office in Capernaum. And he just said to him, "follow me".
Matthew, immediately, followed Him. And not only left his occupation, but also pleased the Lord hosting Him at his home. There came also many other people and publicans with whom the Lord had dinner and discussed.
The Pharisees, however, having callous conscience, when they saw this action of the Lord, immediately accused Him of discuss with sinners. Jesus heard that and said "I came not to call those who think themselves righteous, but I came to call sinners to repent and be saved. "
Matthew wrote the first book in the New Testament Gospel, written in 64 AD. Matthew, according to tradition, preached the Gospel in Ethiopia, where he took the martyr's crown.
The Church celebrates his memory on November 16.

Αγία Ειρήνη η μεγαλομάρτυς- Saint Irene the Great martyr

+Μεγάλο παράδειγμα πίστης στον Ένα και αληθινό Θεό αποτελεί η Αγία Ειρήνη. Γεννήθηκε στην πόλη Μαγεδών της Περσίας και το πρώτο της όνομα ήταν Πηνελόπη. Ο πατέρας της ονομαζόταν Λικίνιος και ήταν έπαρχος, η δε μητέρα της ονομαζόταν Λικινία.

Από έξι χρονών η Πηνελόπη άρχισε τη γραμματική της εκπαίδευση, σʼ έναν από τους πιο σοφούς διδάσκαλους της εποχής της, τον Απελλιανό. Της έμαθε πολλά ο σοφός διδάσκαλος. Ένα, όμως, δεν της έμαθε. Για τον Χριστό. Και αυτό το κατόρθωσε μια απλή χριστιανή υπηρέτρια του Λικινίου, που με τη θεία χάρη κατέκτησε την καρδιά της αρχοντοκόρης.
Η Πηνελόπη ένιωσε μεγάλη χαρά που έμαθε την πραγματική αλήθεια της ζωής και επιδίωξε αμέσως να βαπτισθεί χριστιανή. Πήρε το όνομα Ειρήνη και αμέσως τον σταυρό της χριστιανικής ζωής. Από εδώ και πέρα η Ειρήνη άρχισε μια πνευματική πορεία, που περνά δια μέσου πυρός και σιδήρου. Όταν ο Λικίνιος έμαθε ότι η κόρη του έγινε χριστιανή διέταξε να τη δέσουν στα πόδια ενός άγριου αλόγου, να τη σκοτώσει με κλοτσιές. Αλλά από θαύμα το άλογο στράφηκε εναντίον του και σκότωσε αυτόν. Τότε επικράτησε μεγάλη σύγχυση μεταξύ των εκεί παρεβρισκομένων ανθρώπων. Αλλά η Ειρήνη τους καθησύχασε με τα λόγια του Χριστού: «Παντα δυνατα τω πιστευοντι» (Μαρκ. θ΄ 23). Δηλαδή όλα είναι δυνατά σʼ εκείνον που πιστεύει. Και πράγματι, με θαυμαστή πίστη προσευχήθηκε και ο πατέρας της σηκώθηκε ζωντανός. Τότε, οικογενειακώς όλοι βαπτίστηκαν χριστιανοί.
Της Αγίας Ειρήνης οι δοκιμασίες και τα μαρτύρια ήταν πολλά. Αλλά πάντα έβγαινε ζωντανή μέσα από αυτά, διότι είχε μεγάλη και ζωντανή πίστη. Περιόδευσε σε αρκετούς τόπους και δίδαξε το λόγο του Θεού και έκανε πολλά θαύματα, ιδιαίτερα με το παράδειγμα της ζωής της. Στο τέλος αποσύρθηκε σε ένα ερημικό μέρος έξω από την Έφεσο όπου έζησε με προσευχή και άσκηση. Γιορτάζει κάθε χρόνο στις 5 Μαΐου.

+A great example of faith to the One true God is the saint Irene. Born in the city Magedon of Persia and her first name was Penelope. Her father was the prefect Licinius, and her mother named Licinius as well.

From her sixth year Penelope had been educated in one of the most wise teacher of her times, Apelliano. She learned many things from the wise teacher but nothing for Jesus Christ. Thanks to a Christian servant of Licinius, this happened, who with the grace of God won the heart of Penelope.
Penelope felt very happy that she'd been taught the real truth of life and asked immediately to get baptized. She took the name Irene from then and she began a spiritual path, passing through "fire and iron". When Licinius heard that his daughter was a Christian, ordered to tie her legs on a wild horse, so as the horse would kill her by kicking all over her body. But by a miracle the horse turned against him and killed him. Then a lot of confusion prevailed among the spectators. Irene calme them down saying the words of Christ: "everything's possible now for those who believe" (Mark i 23).
Indeed, with admirable faith she prayed and her father stood up alive. Then, her family were all baptized Christians.
At the end of her life she went to a deserted place outside Ephesus where she lived an ascetic life with prayers. Celebrated annually on May 5.

Παναγία Θαλασσινή- Panagia of the sea.

32 Χ 21 cm. - 12,5 X 8,3 in.

+Σύμφωνα με την παράδοση, η Παναγία Θαλασσινή προστατεύει αυτούς που ταξιδεύουν στην θάλασσα, μαζί με τον Άγιο Νικόλαο.
Στους κανόνες τις αγιογραφίας αναφέρεται ότι, η μητέρα του Χριστού φοράει πάντα κόκκινο χιτώνα εξωτερικά, που δηλώνει την θεϊκή φύση του Θεναθρώπου που γέννησε και μπλε ή σκούρο πράσινο από μέσα, που μαρτυρεί την ανθρώπινη φύση της. (Το αντίθετο δηλαδή με τον εικονιζόμενο στην ορθόδοξη αγιογραφία Χριστό, που πάντα φοράει μπλε χιτώνα απ' έξω. ).
Μόνο σε αυτήν την περίπτωση βλέπουμε την Παναγία να φοράει μπλε ρούχα εξωτερικά. Εδώ, το πρότυπο είναι την Παναγίας Παραμυθίας.
http://lydiagourioti-iconography.blogspot.com/2009/05/panagia-paramythia-comfort.html

Φόντο από φύλλο ασήμι.

+According to an old tradition, "Panagia of the sea" protects all those who travel by ships. (with the Saint Nicolas, the major protector of seamen and sailors). This is a unique picture that we can see Panagia in blue clothes, as it's stated to the rules of the orthodox iconography that mother of God, always wear a red tunic, the opposite of her Son that is being iconographied with blue tunic.
The sketch is taken from Panagia Paramythia (comfort).
http://lydiagourioti-iconography.blogspot.com/2009/05/panagia-paramythia-comfort.html

Silver backround (sheets).

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός- Saint Kosmas of Aetolia

+Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός γεννήθηκε στο χωριό Μέγα Δέντρο της Αιτωλίας, όπου σώζεται έως σήμερα ο τόπος που βρισκόταν το σπίτι του! Τα πρώτα του γράμματα πιθανόν να τα έμαθε στο Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στη Μάνδρα του Θερμού Αιτωλοακαρνανίας (βόρεια της Ναυπάκτου), όπου λειτουργούσε “Κρυφό Σχολειό”, με δάσκαλο τον Ιερομόναχο Προκόπιο Γιαννέλο, ενώ όταν μεγάλωσε διδάχτηκε από τον Ιεροδιάκονο Ανανία Δερβισάνο.

Αργότερα πήγε στο Άγιο Όρος στην (παλαιά) Αθωνιάδα Σχολή του Βατοπεδίου, όπου διδάχτηκε από τον Διδάσκαλο Παναγιώτη Παλαμά και τον Νικόλαο Τζαντζούλιο. [Από την ίδια εκείνη Σχολή - όπου δίδαξε και ο φημισμένος Ευγένιος Βούλγαρης - φαίνεται να πέρασε και ο Ρήγας Φεραίος. Η δε σημερινή Αθωνιάδα βρίσκεται στη Σκήτη Αγίου Ανδρέα δίπλα στις Καρυές]

Ο Άγιος Κοσμάς, ήταν λοιπόν τότε ακόμη λαϊκός, με το όνομα Κώνστας, όταν πέρασε μετά τη φοίτησή του στην Αθωνιάδα, το κατώφλι της Ιεράς Μονής Φιλοθέου του Αγίου Όρους [απ΄ όπου βγήκαν και οι σύγχρονοι φωτισμένοι γέροντες Εφραίμ ο πρεσβύτερος, με τεράστιο ιεραποστολικό έργο στην Αμερική όπου έχει φτιάξει 18 ολόκληρα μοναστήρια και ο Εφραίμ ο νεότερος, τέως ηγούμενος της Μονής και νυν Δικαίος της Ιεράς Σκήτης Αγίου Ανδρέα (Σεράι, Καρυές)].
Στην Ι.Μ. Φιλοθέου, το Μοναστήρι όπου βρίσκεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Γλυκοφιλούσας δέχεται το μοναχικό σχήμα και κατόπιν με προτροπή της Μονής χειροτονείται Ιερομόναχος.Όμως όλα αυτά τα χρόνια σιγόβραζε μέσα του η δίψα να ωφελήσει το γένος του, που ζούσε στην αμάθεια και την άγνοια, υπό τον βάρβαρο οθωμανικό ζυγό και λαμβάνοντας πληροφορία ότι αυτό ήταν ευάρεστο στο Θεό, παίρνοντας και τη σχετική προς τούτο ευλογία των πατέρων, αναχωρεί για την Κωνσταντινούπολη, ώστε να δει και τον δάσκαλο αδερφό του ονόματι Χρύσανθο, αλλά και να λάβει και άλλες σοφές γνώμες για το μεγάλο εγχείρημά του, που τελικά παίρνει την ευλογία και την έγγραφη άδεια του ίδιου του Πατριάρχη Σεραφείμ (από το Δέλβινο)
Έτσι λοιπόν άρχισε να κηρύττει με την ψυχή του ο Άγιος και φλογερός Πατρο-Κοσμάς, τους υπόδουλους Έλληνες, που είχαν απολέσει σε πολλές περιπτώσεις την ευσέβεια, τη γνώση του Θείου θελήματος, την Ορθοδοξία και την Ορθοπραξία! Έλεγε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος πώς φτάνει και ένας μονάχα άνθρωπος, ζήλω πεπυρωμένος, για να αλλάξει όλη την κοινωνία! Αυτό ακριβώς έκανε ο Άγιος Κοσμάς ! Θείω ζήλω πεπυρωμένος ξανάφερνε την Πίστη στις ψυχές και στην καθημερινή ζωή και στάση ζωής των ραγιάδων! Τους θέριευε, τους φτέρωνε, τους έδειχνε το ορθό και τους κατηχούσε πώς να απαλλαγούν από το σάπιο! Τους στέριωνε με τρόπο μοναδικό και απλό, που μόνο η Χάρη του Θεού μπορεί να δώσει ως χάρισμα!
Γύρισε όλη τη Ρωμιοσύνη από πάνω ως κάτω. Από την Πόλη ως τη Ρόδο και από την Κάρπαθο έως την Κέρκυρα. Από τη Βόρειο Ήπειρο ως το Αίγιο και από την Ικαρία έως την Κεφαλληνία και τη Ζάκυνθο!Κατάφερε ακόμα μέσα στη σκλαβιά, την άγνοια και την ανέχεια των ραγιάδων:
-να χτιστούν 210 Ελληνικά Σχολεία (!!!) και να αρχίσουν τη λειτουργία τους άλλα 1.100 κατώτερα!!!
-να φτιάσει 4.000 κολυμβήθρες με χρήματα πλουσίων ώστε να μπορούν να Βαπτίζονται τα πάμφτωχα Ελληνόπουλα της σκλαβωμένης Πατρίδος
-να ελευθερώσει 1.500 Χριστιανές παραμάνες από τα παλάτια των πασάδων και των μπέηδων
-να μπολιαστούν με προτροπές του χιλιάδες άγρια δέντρα και να μετατραπούν σε καρποφόρα
-να δοθούν πάνω από 500.000 κομβοσχοίνια και σταυρουδάκια στους Χριστιανούς για τη στερέωση και την πνευματική τους ενίσχυση
-να στερεωθούν, να Εξομολογηθούν και να επανέλθουν στην ευσέβεια εκατομμύρια άνθρωποι!
-να θεριέψει η Πίστη στο Χριστό και η ελπίδα στην Ελευθερία του Γένους, για την οποία κήρυττε παντού
-να σταματήσουν τα εβραϊκών συμφερόντων παζάρια της Κυριακής, να γίνεται ο ευλογημένος Εκκλησιασμός την Κυριακή και τα παζάρια το Σάββατο.
Αυτό το τελευταίο έγινε αφορμή να προκληθεί μεγάλη οικονομική ζημία στο εβραϊκό εμπόριο της περιοχής των Ιωαννίνων, τέτοια που οι ζημιωθέντες δίνοντας πολλά πουγκιά στον Κούρτ Πασά, του ζήτησαν να σκοτώσει τον μέγα και άγιο δάσκαλο του Γένους μας!
Οι Τούρκοι τον συνέλαβαν τελικά στο Βεράτι και με το πρόσχημα ότι θα τον οδηγήσουν στον Κούρτ Πασά, πλάι στην όχθη ενός ποταμού κοντά στο Κολικόντασι του φανέρωσαν ότι είχαν διαταγή να τον σκοτώσουν. Ο Άγιος με χαρά δέχθηκε την απόφαση και γονατιστός προσευχήθηκε στο Θεό ευχαριστώντας τον γιατί θα αξιωνόταν να θυσιάσει για Εκείνον τη ζωή του. Οι Τούρκοι κρέμασαν σε ένα δέντρο τον Ιερομάρτυρα και Ισαποστόλο ʼγιο Κοσμά τον Αιτωλό στις 24 Αυγούστου 1779, στα εξήντα πέντε του χρόνια! Κατόπιν, έδεσαν στο τίμιο λείψανό του μια βαριά πέτρα και το έριξαν στο ποτάμι για να μη βρεθεί ποτέ.
Εν τω μεταξύ έμαθαν οι Χριστιανοί το Μαρτύριο του Πατροκοσμά και έσπευσαν να βρουν τον Άγιο. Τρεις ημέρες είχαν περάσει άκαρπες, ώσπου ω του θαύματος! Ο εφημέριος της Εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Κολικόντασι, ο παπα - Μάρκος, μπαίνει στο βαρκάκι του και κάνοντας με πίστη το σταυρό του, αξιώνεται να δει το άγιο λείψανό του Πατροκοσμά να πλέει επάνω στο νερό του ποταμού και να στέκεται όρθιο, σαν να ήταν εν ζωή!!!


+The holy, glorious and right-victorious New Hieromartyr and Equal-to-the-Apostles Kosmas Aitolos (also known as Cosmas Aitolos, and St Cosmas the Aetolian) was born in 1714 in Aitolia, Greece, to a father who was a weaver and a devout mother. He attended public schools, but was tutored by an archdeacon. He taught and then attended a school on Mt. Athos. He became a monk and later a priest at Philotheou Monastery there. After a time, he felt a calling to do missionary work in Greece, especially in the remote areas where there was a lack of churches and priests for the many unbaptized adults. As an aftermath of four centuries of Turkish oppression in Greece, Kosmas received the patriarchal blessing to travel wherever needed, for however long, with complete independence, to breathe life back into Christianity in Greece. Kosmas travelled in Greece, its islands, and Albania for 25 years, founding over 200 schools, as well as charities and rural churches. He travelled by foot, by donkey and by ship. When he came to a village he would ask the villagers to plant a large wooden cross in the village square. Then he would mount a bench next to the cross and preach to the villagers about the love of God and the Orthodox faith. The Muslims tried him on charges of conspiracy and sentenced him to hang in August 1779 in Albania. However, one account reports that he prayed and gave up his spirit before this could occur. St. Kosmas received from God the gift of prophecy, and was known to have prophesied of the telephone, airplanes, and aerial bombings. Patriarch Athenagoras glorified him in 1961. His feast day is celebrated on August 24.

Αγία Ανθία- Saint Anthia

+Πρόκειται για την μητέρα του Αγίου Ελευθερίου, που όταν αγκάλιασε το νεκρό σώμα του γιου της, οι δήμιοι αποκεφάλισαν και αυτή, το 126 μ.Χ. Η μνήμη τους τιμάται στις 15 Δεκεμβρίου.

+Her son was the martyr saint Eleftherios and when her husband died as she was very young, she dedicated her life to God. While embracing the remains of her son after his martyr and kissing them with maternal affection, she was also beheaded, by the year 126. 15 December.

Άγιος Αθανάσιος- Saint Athanasios

+Γεννήθηκε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αφού κατά τον ιστορικό Σωκράτη τον Σχολαστικό, εκεί είχε και πατρικό και οικογενειακό τάφο. (Εκκλ. Ιστορία 4,13) Οι γονείς του ήταν Χριστιανοί και από μικρή ηλικία έδειξε την κλίση του, αφού παρίστανε τον ιερέα που βάπτιζε τους πιστούς (φίλους του).
Από τα συγγράμματα του και τις περιγραφές του Γρηγορίου Θεολόγου συμπεραίνουμε, ότι ανατράφηκε θεολογικά και απέκτησε λίγες εγκύκλιες γνώσεις. Τη θεολογική μόρφωση την απέκτησε από τη θεολογική Κατηχητική Σχολή της Αλεξάνδρειας. Μεγάλη επίδραση για τη διαμόρφωση του ήθους του και της πορείας του, συνέβαλε η γνωριμία του με τον Μέγα Αντώνιο του οποίου και συνέγραψε τον «Βίο και Πολιτεία».

Χειροτονήθηκε σε ηλικία 33 ετών, στις 8 Ιουλίου του 328 μ.Χ. Μετά την εκλογή του, άρχισε σημαντικό ποιμαντικό έργο, μελέτησε τις ανάγκες των μοναχών, κληρικών και λαϊκών για τη καλύτερη δυνατή συμβίωση και εναρμόνιση των ρόλων τους στο εκκλησιαστικό πλαίσιο. Επίσης ανέπτυξε έντονη αντιαιρετική δράση, με κύριο στόχο την διάδοση του «ορθού» δόγματος της ομοουσιότητας του Πατρός και του Υιού. Υπήρξε και προεξάρχων μεγάλου φιλανθρωπικού έργου στη περιοχή της Αλεξάνδρειας.

Περίπου στα 319 μ.Χ., όταν ο Αθανάσιος ήταν διάκονος, ένας πρεσβύτερος που ονομαζόταν Άρειος άρχισε να διδάσκει ότι υπήρχε χρονική περίοδος πριν γεννήσει ο Θεός και Πατέρας τον Ιησού, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Υιός δεν υπήρχε. Ο Αθανάσιος συνόδευσε τον Αλέξανδρο, επίσκοπο Αλεξανδρείας στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας το έτος 325 μ.Χ., από την οποία προέκυψε το Σύμβολο της Πίστεως και κατά την οποία αναθεματίστηκε ο Άρειος και οι ακολουθούντες αυτόν. Στις 8 Ιουλίου 328 μ.Χ., ο Αθανάσιος διαδέχθηκε τον Αλέξανδρο ως επίσκοπος Αλεξανδρείας. Ως αποτέλεσμα της μείωσης της επιρροής του Αρειανισμού, εξορίστηκε αρχικά από την Αλεξάνδρεια στην Τύρο από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α' για να επανέλθει μετά το θάνατο του Κωνσταντίνου πέντε φορές. Η κατάσταση αυτή γέννησε την έκφραση "Athanasius contra mundum" ή "Ο Αθανάσιος εναντίον του κόσμου", από τους αντιπάλους του. Κατά τη διάρκεια μερικών εξοριών του, έμεινε κοντά σε Πατέρες της Ερήμου, μοναχούς και ερημίτες που ζούσαν σε απομακρυσμένες περιοχές της Αιγύπτου. Παρά τη δογματική του σταθερότητα, επέδειξε διπλωματία υπερασπιζόμενος την Ορθοδοξία στη Σύνοδο της Αλεξανδρείας το 362.

Χαρακτηριστική φράση του Αγίου Αθανασίου είναι η «"Ο Πατήρ διά του Λόγου εν τω Πνεύματι ενεργεί και δίδωσι τα πάντα"». Ο Μέγας Αθανάσιος έχει τονίσει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν είναι κτίσμα, αλλά είναι κατά φύση άκτιστο (δηλαδή αδημιούργητο) και ομοούσιο (δηλαδή έχει την ίδια ουσία) με τον Πατέρα και τον Υιό. Η Εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 18 Ιανουαρίου.

+St. Athanasios was born about the year 295 A.D. in Alexandria of poor parents. He had a keen mind and succeeded in obtaining a high level of learning by private study. He was ordained deacon by Alexander, the Elderly Bishop of Alexandria, at the age of About 25 years. As archdeacon. He followed Alexander to the First Ecumenical Synod Where he became eminent in combating and The condemnation of the heresy of Arius. After the death of Alexander, he was Chosen Bishop of Alexandria in 328. With His speeches, writings and journeys, he sup - ported the Orthodox believers and restored Many Arians to Orthodoxy. He also at - tempted to Christianize the Abyssinians. His efficient and dynamic efforts aroused The Arians who never ceased to slander him Before emperor. As a result of these Slanders, he was exiled five times, and five Times was restored to his throne among his Flock who worshipped him. He wrote profound literature, the greatest Of his works being those against paganism And religious heresy. He was named "the Most heroic of the Saints" and "Pillar of Orthodoxy." The church celebrates his memory on 18 January every year.

Άγιος Φανούριος- Saint Phanourios

+Ο Άγιος Φανούριος είναι από τους πιο αγαπητούς άγιους σε όλο τον ελληνικό λαό, που κάθε χρόνο τιμά και πανηγυρίζει την μνήμη του στις 27 Αυγούστου.Αυτός ο τόσο αγαπητός άγιος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί χωρίς αμφιβολία ως δώρο Θεού, διότι ήταν και παράμενε άγνωστος για πολλούς αιώνες και μόνο το 1500 μ.Χ. βρέθηκε η Ιερή εικόνα του, που μας αποκάλυψε την ύπαρξή του την παρρησία του ενώπιον του Θεού, ο οποίος τον έχει χαριτώσει με τόσο μεγάλη θαυματουργική δύναμη. Δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για τον Άγιο Φανούριο, μόνο το όνομά του, που ήταν γραμμένο πάνω στην εικόνα που βρέθηκε και ήταν στρατιωτικός, όπως φανερώνει η στολή που φορά και μάλιστα κατά τους πρώτους αιώνες των μεγάλων διωγμών της Χριστιανοσύνης. Επίσης πάνω στην εικόνα του, εικονίζονται και τα μεγάλα μαρτύρια που υπέστη ο Άγιος. Αυτά βέβαια είναι αρκετά, διότι μία εικόνα μας εξιστορεί όσα πράγματα θα μα εξιστορούσε και ένα βιβλίο.Πριν από 500 περίπου χρόνια, όταν οι Τούρκοι είχαν κυριεύσει την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, από ένα εντελώς τυχαίο γεγονός, βρέθηκε η ιερά και σεβάσμια εικόνα του Αγίου.

+St. Fanourios is one of the loveliest saints across the Greek christian people, which every year the orthodox church, honors and celebrates his memory on August 27. This so dear saint could be identified, without doubt as a gift of God, because he remained unknown for many centuries and only in 1500 AD people found his holy image, which has revealed the existence of the courage and his miraculous power. We don't know many things about Saint Fanourios, only that his name was written on the image that was found, as evidenced by what he was wearing during the first centuries of the great persecution of Christianity. Also the image shows martyrdoms suffered by the saint, so now we know the last moments of the saint.

Άγιος Παντελεήμων- Saint Panteleimon

Σε κορμό πεύκου- Painted on a piece of pine wood

+Ο πατέρας του λεγόταν Ευστόργιος και ήταν ειδωλολάτρης αξιωματούχος, μέλος της συγκλήτου. Η μητέρα του λεγόταν Ευβούλη και ήταν θερμή Χριστιανή. Το όνομα που έδωσαν στο παιδί τους ήταν Παντολέον.
Ο Παντολέον ήταν πολύ έξυπνος, ευγενικός, επιμελής, ταπεινός και πράος, γεμάτος αρετή, παρ' όλο που ακόμη δεν είχε βαπτιστή Χριστιανός. Όταν μεγάλωσε, ο πατέρας του τον παρέδωσε σ'ένα φημισμένο γιατρό, τον Ευφρόσυνο , για να του διδάξει την ιατρική επιστήμη. Σε λίγο καιρό ο Παντολέον ξεπέρασε όλους τους συνομήλικους του στη μόρφωση και όλοι μιλούσαν με θαυμασμό για το χαρακτήρα του. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας, μαθαίνοντας για την αρετή και την εξυπνάδα του, τον προόριζε για να γίνει γιατρός στο παλάτι, ο γιατρός των ανακτόρων.
Τον ίδιο καιρό ο γέροντας ιερέας της Νικομήδειας Ερμόλαος, φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα κάλεσε στο σπίτι που κρυβόταν τον Παντολέοντα για να τον γνωρίσει. Αφού συνομίλησαν για πολλή ώρα, ο Ερμόλαος κατενθουσιάστηκε από τις αρετές που κοσμούσαν τον νέο και αποφάσισε να του γνωρίσει την πίστη στο Χριστό. Έτσι αναπτύχθηκε ανάμεσα τους μια άριστη πνευματική σχέση. Ο Παντολέον επισκεπτόταν καθημερινά τον Άγιο Ερμόλαο και απολάμβανε τους Χριστιανικούς του λόγους. Στερεωνόταν έτσι σιγά σιγά στην αληθινή πίστη.
Ένα εντυπωσιακό γεγονός κάνει τον Παντολέοντα να πάρει τη σοβαρή και γενναία απόφαση να δεχθεί το Άγιο Βάπτισμα, να γίνει Χριστιανός. Ενώ περπατούσε στο δρόμο συνάντησε ένα παιδί που το δάγκωσε μια οχιά και πέθανε. Λέει λοιπόν στον εαυτό του: Θα προσευχηθώ στο Χριστό να αναστήσει αυτό το παιδί και αν πράγματι το παιδί αναστηθεί, εγώ πια δεν υπάρχει λόγος να καθυστερώ τη βάπτισή μου, θα γίνω Χριστιανός, θα πιστέψω ότι ο Χριστός είναι ο Θεός ο αληθινός, ο Σωτήρας του κόσμου. Αυτά σκέφτηκε και προσευχήθηκε θερμά στον Κύριο.Αμέσως το παιδί ζωντάνεψε και το φίδι απέθανε.
Γεμάτος χαρά ο Παντολέον τρέχει στο γέροντα Ερμόλαο, του διηγείται το θαύμα και του ζητά να τον βαπτίσει. Και ο Ερμόλαος, επειδή γνώριζε ποιος οδηγείται στην τελειότητα, γεμάτος συγκίνηση οδήγησε στο φωτισμό του θείου βαπτίσματος τον Παντολέοντα.
Απο τότε ο Παντολέον έγινε ανάργυρος ιατρός.Θεράπευε με τη δύναμη του Ιησού Χριστού τους ασθενείς, χωρίς να παίρνει καθόλου χρήματα. Ακόμη, όταν εύρισκε φτωχούς τους βοηθούσε ποικιλότροπα, δίνοντας τους χρήματα και άλλα αναγκαία είδη. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά θαύματα του Αγίου ήταν η θεραπεία ενός τυφλού, με τη δύναμη και πάλι του παντοδύναμου Θεού μας, του Χριστού.
Οι θαυμαστές θεραπείες του Αγίου προκάλεσαν το θαυμασμό των κατοίκων της Νικομήδειας, αλλά και το μίσος και το φθόνο των άλλων ιατρών της πόλης. Οι τελευταίοι κατάγγειλαν τον Παντολέοντα στον Αυτοκράτορα Μαξιμιανό, το φοβερό αυτό διώκτη του Χριστιανισμού.
Ο Μαξιμιανός κάλεσε τον Άγιο στα ανάκτορα για να ζητήσει εξηγήσεις. Ο Άγιος ομολόγησε με θάρρος ότι είναι Χριστιανός. Ο αυτοκράτορας στην αρχή προσπάθησε να τον πείσει με διάφορες κολακείες και υποσχέσεις να αρνηθεί το Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Παντολέον όμως έμεινε πιστός και ακλόνητος. Δεν αρνήθηκε. Δεν πρόδωσε το Χριστό.
Ο αυτοκράτορας εξαγριωμένος, διέταξε φοβερά βασανιστήρια, για να κλονίσει τον Άγιο και να τον εξαναγκάσει να θυσιάσει στα είδωλα.
Οι στρατιώτες του αυτοκράτορα, άρχισαν να του ξέουν τη σάρκα με μαχαίρια και να καίνε τις πληγές με λαμπάδες. Ο Χριστός, όμως,ήλθε σε βοήθεια του Αγίου και του θεράπευσε τις πληγές, φωτίζοντάς τον με αστραπές. Στη συνέχεια έβαλαν τον Παντολέοντα μέσα σε ένα καζάνι που έβραζε. Με τη βοήθεια όμως και πάλι του Θεού ο Άγιος έμεινε σώος και αβλαβής και η φωτιά θαυματουργικά έσβησε. Ακολούθως βύθισαν τον Άγιο στα βάθη της θάλασσας, αφού έδεσαν στο λαιμό του μια τεράστια πέτρα. Ο Χριστός, όμως, έκανε την πέτρα πιο ελαφριά από φύλλο και έδωσε στον Παντολέων τη δύναμη να περπατά πάνω στα νερά. Έτσι σώος και αβλαβής, βγήκε στη στεριά. Στη συνέχεια έρριξαν τον Άγιο σε πεινασμένα άγρια θηρία. Όμως τα ζώα, αντί να τον κατασπαράξουν, έγλειφαν ήρεμα και ειρηνικά με τη γλώσσα τους τα πόδια του, κουνόντας τις ουρές τους.
Έκπληκτος αλλά και εξαγριωμένος ο ηγέμονας, διατάσσει τον αποκεφαλισμό του Αγίου. Θαυματουργικός το ξίφος λυγίζει και αντί αίμα τρέχει γάλα. Λίγο πριν από το μαρτυρικό δια αποκεφαλισμού θάνατο του Αγίου, ακούσθηκε φωνή απ' τον ουρανό. Ήταν η φωνή του Θεού που του έδωσε το όνομα Παντελεήμων, που σημαίνει τον Άγιο που όλους τους βοηθά και τους ελεεί ακόμη και τους εχθρούς του.
Το Τίμιο Σώμα του Αγίου τάφηκε με τιμές από τους Χριστιανούς. Η εκκλησία μας τιμά την μνήμη του την 27 η Ιουλίου.

+The first name given to the saint when he was born, was Pantoleon.
Pantoleon was very smart, polite, diligent, humble and meek, full of virtue, although he was not baptised Christian yet. He surpassed all peers in education and everybody spoke with admiration for his unique character. The emperor himself, learning about the virtue and his intelligence, intended him to be a doctor in the palace.
At the same time an old man of Nicomedia Ermolaos the priest, enlightened by the Holy Spirit, invited Pantoleon to his home. They talked much, and Pantoleon was amazed by his virtues and decided to learn about the faith in Christ. Thus developed among them a perfect spiritual connection.
After a while Pantoleontas took the serious and courageous decision to accept the Holy Baptism, to become a Christian. While walking on the road met a child who was bitten by a poisonous snake and died. He then whispered: I will pray to Christ to save this child to resurect and if this happens, I have no reason to delay the baptism, I would become a Christian and believe with all my heart that Christ is the true God, the Savior for the world. Then he immediatelly started praying to God and after some minutes the child started moving and the snake died!
Full of joy Pantoleon run to Elder Ermolaos, told him what happened, the miracle. Ermolaos decided the day of the baptism for Pantoleonta.
Since then Pantoleon was Anargyros doctor . He never took money from christians patients. Some other doctors complained to the Emperor Maximiano, the one of the most terrible persecutors of Christianity, as they were envy about his fame.
Maximianos invited Pantoleon to the palace to ask for an explanation. St. confessed boldly that is a Christian. The emperor at the beginning tried to convince him, various blarney and promises to deny Christ and to sacrifice to fake gods and idols. Pantoleon remained loyal and unwavering. He refused.
The angry emperor ordered terrible tortures in order to undermine the Holy and used filthy force to make him sacrifice to idols.
The soldiers of the emperor, began to scratch his flesh with knives and burn his wounds with candles. Christ, however, came in aid of St and cured his wounds. Then he placed him in a cave with wild and hungry animals but instead of eating him, the animals approched him moving slowly their tails.
Surprised and angry, the emperor orders the beheading of St.Miraculous the sword bend and there were milk running instead of blood. Shortly before the martyr's death by beheading, heard a voice from the sky. It was the voice of God that gave him the name Panteleimon, which means that the Saint helps all the people, even his enemies.
The Church celebrates his holy memory on 27th July.

Παναγία Βρεφοκρατούσα- Mother and her Child

                                                29x20cm, egg tempera

+Αγιογραφημένο σε κορμό πεύκου.

+The icon is made on a piece of pine trunk.

Άγιος Αναστάσιος ο Πέρσης- Saint Anastasios the persian

32 Χ 21 cm. - 12,5 X 8,3 in

+Έζησε τον 7ο αιώνα στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Χοσρόη και του αυτοκράτορα Ηράκλειου.Βαπτίστηκε χριστιανός και μετονομάστηκε Αναστάσιος. Επειδή ήταν γιος πέρση μάγου και άλλαξε θρησκεία, ο διοικητής Μαρζαβανάς διέταξε τον θάνατό του με αποκεφαλισμό.Η Εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 22 Ιανουαρίου.

+He lived in the 7th century when Persian king was Chosroi and the emperor Heraklios. Baptized Christian and renamed Anastasios. As he was the son of a persian magician and he changed religion, Marzavanas the commander ordered his death by decapetating. The Church celebrates his memory on 22 January.

Παναγία Πορτα'ί'τισσα- Mother and Child (Portaitissa)

32 Χ 21 cm. - 12,5 X 8,3 in

Φωτοστέφανο στολισμένο με μικρά μαργαριτάρια.

Decorated with small pearls.

Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος- Saint John the Precursor

                           Egg tempera on a piece of pine wood. 20x15cm - 7,8x5,9inch.

+Ο άγιος προφήτης, πρόδρομος και βαπτιστής Ιωάννης, αποτελεί ορόσημο και ταυτόχρονα γέφυρα μεταξύ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Προπορεύθηκε του Ιησού Χριστού και με την διδασκαλία του προετοίμασε τον κόσμο να Τον υποδεχθεί. Θεωρείται ως ο μεγαλύτερος των προφητών, όχι ως προς την ηλικία, αφού έζησε μόνο τριάντα χρόνια, αλλά ως προς την χάρη και την δόξα. Ο ίδιος ο Χριστός ανέφερε ότι κανένας άνθρωπος δεν στάθηκε μεγαλύτερος από τον Ιωάννη.Το κήρυγμά του ήταν κήρυγμα μετάνοιας και ενοχλούσε τις διεφθαρμένες συνειδήσεις των Φαρισαίων και του βασιλιά Ηρώδη, ο οποίος τον φυλάκισε και στο τέλος τον αποκεφάλισε.
Στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο είναι αφιερωμένες έξι ημέρες του χρόνου:
7 Ιανουαρίου (γιορτή προς τιμήν του) 24 Φεβρουαρίου (1η & 2η εύρεση της Τίμιας Κεφαλής του) 25 Μαϊου (3η εύρεση της Τίμιας Κεφαλής του) 24 Ιουνίου (η γέννησή του) 29 Αυγούστου (αποτομή της Τίμιας Κεφαλής του), και 23 Σεπτεμβρίου (η εκ πνεύματος αγίου σύλληψή του).
-----------------------------------------------------------------------------------

+The saint, prophet and precursor Ioannis (John), constitutes landmark and simultaneously bridge between the Old and the New Testament. He was teaching and preparing the world to receive Him. It is considered as one of the biggest prophets. Even Christ himself, reported that no other person did stand higher than Ioannis. His clear words bothered the corrupted consciences of Pharisees and the king Herodes as well, which jailed him and in the end he decapitated him. Orthodox Church honors his memory six days of time: 7 January (feast to his price) 24 February (1st & 2nd finding of his Honest Head) 25 May (3rd finding of his Honest Head) 24 June (his birthday) 29 August (abrupt his Honest Head), and 23 September

Η Γέννησις του Χριστού- The Birth of Christ

Αγιογραφημένο σε καμβά 1,00 x 1,50 μ.

Painted on canvas 1,00 x 1,50 m, 39 x 59 inch.

Παναγία Παραμυθία2- Panagia Paramyhtia2 (Comfort)

                                          35x22cm, egg tempera and gold leaf 22k on background

Πλαίσιο από χειροποίητο ξυλόγλυπτο φλαμούρι.

Framed by handmade woodcarving.

Η Άκρα Ταπείνωση του Κυρίου- The utmost humiliation of Christ

                           45x60cm - 17,7x23,5inch Gold leaf 22k on background and egg tempera

Βυζαντινό διακοσμητικό- Byzantine decoration

                                           22x30cm. Egg tempera

"Υπεραγία Θεοτόκε Φώτισον το σκότος μου"

"Mother of God, light up my darkness"

Άγιος Γεώργιος Τροπαιφόρος- Saint George

+Ο Άγιος Γεώργιος (γνωστός στην Ορθόδοξη Εκκλησία ως Τροπαιοφόρος) είναι από τους πιο γνωστούς αγίους της σε ολόκληρο τον Χριστιανικό (και μη) κόσμο.Γεννήθηκε μεταξύ των ετών 280-285 μ.Χ., πιθανά στην περιοχή της Αρμενίας, από τον Έλληνα Συγκλητικό, στρατηλάτη στο αξίωμα, κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, Γερόντιο.Ο Άγιος μαρτύρησε προσευχόμενος, «απετμήθη την κεφαλήν», την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. Κατά δε τον υπολογισμό του ιστορικού Ευσεβίου, και σύμφωνα με το μακεδονικό ημερολόγιο, αντιστοιχούσε στην Παρασκευή της Διακαινησίμου, του Πάσχα. Κρυφά σήκωσαν οι Χριστιανοί το πάντιμο λείψανο του και το έθαψαν, μαζί με αυτό της αγίας μητρός του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα. Ο πιστός υπηρέτης του Αγίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του Αγίου, παρέλαβε το άγιο λείψανο του Μάρτυρα, μαζί με αυτό της μητέρας του, και τα μετέφερε στην Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα, και τα μετέφεραν στην Δύση.

+Saint Georgios (acquaintance in the Orthodoxe Church as Tropaioforos) is from the knownest Saints in entire Christian (and not) world. Been born between the years 280-285 A.D., probably in the region of Armenia, from a Greek senator, army commander in the rank, at the years of emperor Dioklitianos, Gerontios. The Saint testified praying, he had been decapitated Friday of 23 April of year 303 A.D. The faithful servant of Saint, Pasikratis, executing the wish of Saint, received his relics, with that of his mother, and transported him in Lydda of Palestine. From there, as certified by the sources, the Crusaders took the holy relics of the Saints (both his and his mother Polychronias) and transported them in the West.

Άγιος Λεωνίδης- Saint Leonidis

 
                                                       22x30m. Egg tempera and gold leaf 23,7 on backround
+Περί του Αγίου Λεωνίδη δεν βρίσκονται αρκετά στοιχεία.
Άγνωστο πώς βρισκόμενος είτε σαν Επίσκοπος είτε σαν λαϊκός συνελήφθη στη Επίδαυρο για τη πίστη του στο Χριστό μαζί με επτά γυναίκες και υπέστησαν πολλά βάσανα. Αρχικά κρέμασαν τον Άγιο και ξέσχισαν τις σάρκες του. Μετά έριξαν αυτόν στη θάλασσα μαζί με τις Αγίες επτά γυναίκες αφού έδεσαν στα πόδια τους πέτρες.
Έτσι βρήκαν μαρτυρικό θάνατο και έλαβαν το στέφανο της αθλήσεως. Τα Άγια λείψανά τους βρέθηκαν κατά θαυμαστό τρόπο προ 100 ετών περίπου. Πάντως είτε πρόκειται περί ενός Αγίου Λεωνίδη ή δια διαφορετικούς, έζησαν και οι δύο περί τα μέσα του 3ου αιώνα επί Δεκίου. Στη Αθήνα υπάρχει πρωτοχριστιανικός Ναός (κρύπτη) στο όνομα του Αγίου Λεωνίδη πίσω από τις στήλες του Ολυμπίου Διός. Η Εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 15 Απριλίου.

+We don't have enough elements for Saint's Leonidis life. We know that he is a martyr. Initially they hung him and then the executioners, frightfully mangled his body. Afterwards they threw him in the sea with other seven women. Their relics were found at admirable way, 100 years ago. The orthodox church honours his memory every year at 15 April.

Άγιος Σάββας ο Καλύμνιος- Saint Savvas from Kalymnos

+Γεννήθηκε το έτος 1862 στην Ηρακλείτσα της περιφέρειας Αβδίμ της Ανατολικής Θράκης, από πτωχούς και απλούς γονείς τον Κωνσταντίνο και τη Σμαραγδή. Γνώρισε την αυστηρή άσκηση του Αγίου Νεκταρίου ,την παροιμιώδη ταπείνωσή του , την απλότητά του κι αποφάσισε να γίνει μοναχός. Ηταν επιεικής και εύσπλαχνος με τις αμαρτίες των άλλων , δεν ανεχόταν όμως την βλασφημία και την κατάκριση , πολλές φορές δάκρυζε και με πόθο παρακαλούσε για τη μετάνοια των πνευματικών του τέκνων, κατά δε τη Θεία Λειτουργία είχε τέλεια προσήλωση στο συντελούμενο μυστήριο .Το 2001 το θαυματουργό Λείψανο του Αγίου μεταφέρθηκε στον νέο μεγαλόπρεπο ιερό ναό που οικοδομήθηκε , με τη βοήθεια του Καλυμνιακού λαού και όλων εκείνων οι οποίοι ευεργετήθηκαν από τον Αγιο μέσα από το πλήθος των θαυμάτων τα οποία συνεχώς αναφέρονται στη Μονή . Η Εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 7 Απριλίου κάθε χρόνο.

+Born in the year 1862 in Iraklitsa of Eastern Thrace, Greece, by poor and ordinary parents Constantine and Smaragdi. He met the strict performance of St. Nektarios of Aigina, his proverbial humility, his simplicity and he decided to become a monk. He was lenient and merciful to the sins of others, but not tolerate blasphemy and criticism, sometimes he couldn't help crying as his desire for the repentance of his spiritual children was huge, and through the Divine Liturgy was perfectly involving to the mystery. In 2001, the miraculous relics of St. moved to the new majestic sacred temple that was built with the help of Kalymnian people and all those who benefited from the Saint through the many wonders that are constantly referred to the monastery. The Church celebrates his memory on April 7th every year.

Άγιος Σπυρίδων- Saint Spyridon

+Γεννήθηκε περί το 270 στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της Κύπρου. Στα νεανικά του χρόνια ζούσε ως απλός αλλά ενάρετος βοσκός. Παντρεύτηκε και απόκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Μετά τη χηρεία του ασπάσθηκε το μοναχικό βίο, μελέτησε πολύ, απόκτησε μεγάλη σοφία και χάρη στις θρησκευτικές του αρετές έγινε Επίσκοπος της Τριμυθούντας και υπήρξε πολέμιος του Αρειανισμού. Έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο το 325. Πέθανε το 348.
Ο Άγιος Σπυρίδων τιμάται ως άγιος από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 12 Δεκεμβρίου στην Ανατολή και στις 14 Δεκεμβρίου στη Δύση.

+Born around 270 at the village Assia (Askia), now occupied by the Turks, in Cyprus. In youth, he lived as a simple but virtuous shepherd. He married and acquired a daughter, Irene. After his wife's death, he ascribed to the solitary life, he studied a lot, and acquired great wisdom. Thanks to religious virtues he later became Bishop of Trimithounta of Cyprus and was an opponent of Arianism. He took part in the First Ecumenical Council in 325. He died in 348.
St. Spyridon is honored as a saint by the Eastern Orthodox Church and the Roman Catholic Church. His memory is celebrated on 12 December in the East and 14 December in the West.

Οι άγιοι Ιωακείμ και Άννα με την Παναγία- Saints Ioakim and Anna with Panagia

Παράσταση που δείχνει τον Ιωακείμ και την Άννα να παίζουν με το κοριτσάκι τους, την μητέρα του Θεανθρώπου.

Ioakim and Anna are admiring and playing with their little daughter, the mother of God.

Άγιος Κυριακός ο αναχωρητής- Saint Kiriakos the hermit

                                             22x30cm, egg tempera and gold leaf 22k on background

+Ήταν άνθρωπος πού καλλιεργούσε "ύπομονήν, πραότητα". Γι' αυτό και πέτυχε στην ασκητική του ζωή. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 5ο αιώνα, από Ιερέα πατέρα, τον Ιωάννη. Τη μητέρα του έλεγαν Ευδοξία και είχε αδελφό τον αρχιεπίσκοπο Κορίνθου Πέτρο. Από ιερατικό, λοιπόν, γένος ό Κυριάκος, σε νεαρή ηλικία πήγε στα Ιεροσόλυμα και από 'κει στη Λαύρα του Μεγάλου Ευθυμίου. Εκεί, ό Μέγας Ευθύμιος, τον έκανε μοναχό και τον έστειλε στον ασκητή Γεράσιμο. Όταν πέθανε ό Γεράσιμος, ό Κυριάκος επέστρεψε στη Λαύρα του Ευθυμίου, όπου με ζήλο καλλιεργούσε τις αρετές του, ώσπου κάποια στάση πού έγινε στη Λαύρα του Ευθυμίου τον ανάγκασε να πάει στη Λαύρα του Σουκά. Εκεί 40 χρονών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και ανέλαβε την επιστασία του Σκευοφυλακίου. Εκείνο πού τον διέκρινε απέναντι στους συμμοναστές του, ήταν ό γαλήνιος τρόπος με τον όποιο τους αντιμετώπιζε, γι' αυτό και ήταν παράδειγμα προς μίμηση από όλους. Εβδομήντα χρονών ό Κυριάκος, έφυγε κι από 'κει και με υπομονή γύρισε πολλά μοναστήρια και σκήτες, όπου έζησε με αυστηρότατη άσκηση. Τελικά, πέθανε 107 χρονών, και σε όλους έμεινε ή ενθύμηση του ασκητή, πού έδειχνε "πραότητα προς πάντας ανθρώπους". Πραότητα, δηλαδή, σ' όλους ανεξαίρετα τους ανθρώπους. Η Εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 29 Σεπτεμβρίου.

+He was a man rich in patience and meekness. His whole life was ascetic. Born in Corinth in the 5th century by Priest father, John. His mother's name was Evdoxia and his brother was the Archbishop Peter of Corinth. From hieratic genus Kyriakos, at an early age he went to Jerusalem and then from there to the Lavra of saint Efthimios. There, the Great Efthimios, made him monk and sent him to the hermit Gerasimos. Gerasimos and Kyriakos returned to the Lavra, which zealously cultivated all the virtues, until some problems caused him to go to another Lavra, Soukas. His calm way to face all the difficulties, in life made him an example to all. Seventy years old Kyriakos, left from there and patiently stopped by many monasteries and cloisters, where he lived with vigorous exercise. Eventually, he died 107 years old, and all he left behind was a strong remembrance of the original orthodox ascetic life, mostly with the meekness he showed inexhaustible to all the people. We celebrate his memory the 29th of September.

Παναγία Παραμυθία- Panagia Paramythia (Comfort)

Gold leaf 24k, 11.8 x 15.7 inch - 30 x 40 cm

 

+Τον Ιανουάριο του 807 μ.Χ. Αλγερινοί πειρατές προσορμίσθηκαν στον μικρό λιμένα της Ιεράς μονής Βατοπεδίου για να επιτεθούν και να τη καταλάβουν. Τότε όμως φωνή ηκούσθη από την εικόνα της Θεοτόκου η οποία είπε στον ηγούμενο να μην ανοίξουν εκείνη την ημέρα τις πύλες της μονής, η οποία τελικώς εσώθη. Από τότε η εικόνα της Θεοτόκου ονομάζεται «Παραμυθία», δηλαδή παρηγορία.

+In January 807 AD Algerian pirates pounced upon the small port of the Holy Monastery of Vatopedi by surprise. But the icon of the Virgin Mary spoke and said to the abbot not to open that day the gates of the monastery. Since then, the icon of the Virgin is being called «Paramythia», that means comfort.